Także tego.
Niesamowicie się cieszę, że postanowiłam podjąc pracę w MB.
Tak, zaczynam odkrywac plusy na nowo. Wiadomo, że kiedyś się z tą praca pożegam, ale obecnie jakoś mi się do tego nie spieszy. 
Problemem dorośnięcia będę się martwic zapewne znowu za kilka dni.
Cieszę się również, że zdecydowałam się złamać kilka swoich postanowień i się nieco otworzyć.

Dzięki temu... mogłam zobaczyć wnętrze pływalni miejskiej. Tak. To jest zdjęcie z jej dachu. Kiedyś była synagogą, która została przez Niemców zamieniona na basen. Tyle czytałam o tym budynku, tyle razy przejeżdżałam lub przechodziłam obok niego i rozmyślałam o nim, o tej tragedii, o tej profanacji. Zastanwiałam się jak tam jest. Co tam jest. Co będę czuła, kiedy stanę w głównej sali, gdzie kiedyś odbywały się ceremonie modlitewne, a ja zobaczę ogromną dziurę, płytki i ławeczki. Odczucia były niesamowite. Na dodatek spotęgowane przez nocną porę i myśl, że jednak jesteśmy tam nielegalnie. 
No i akcja z panem żulem - jesteśmy mistrzami.

I zeszły piątek. Też było cudownie! Ping pong, fifa, 5 sekund, drineczki i to wszystko ze świadomością, że w lokalu, do którego nie każdy może wejść. Posiadówa do 4:00 i powroty na rowerach bez kierownicy <3 

Podejrzewam, że jutro też może być fajnie.

Mam wrażenie, że przez to "otwarcie się" nieco zawalam magisterkę.

Ale ją ruszam! W tym tygodniu będzie spięcie się level max.

Ten kot... Niestety przekonałam się, że nie moge i nie chcę mieć żadnego kota w przyszłości. Zdawałam sobie sprawę z tego, że będę miała straty, głównie w kwiatach, ale dzisiaj już mam dosyć. Po stracie 6 kwiatów, z czego jeden był od siostry i mógł pozostać jako jedyna roślinna pamiątka po absolutorium, dzisiaj pożegnałam się z lusterkiem, pudrem i rozświetlaczem. Koty niby nie robią nic na złość, ale ja mam wrażenie, że jest całkiem inaczej. Mała wredna kreatura. Jeszcze miesiąc mam z nią wytrzymać, ciekawe co jeszcze stracę poza nerwami i czarnym kolorem na włosach.

Wracam do analiz. Same się nie zrobią.