Samobójstwo.

Najważniejsze czynniki ryzyka popełnienia samobójstwa to:

 płeć męska,

 podeszły wiek,

 osamotnienie,

 rasa biała,

 określone zawody: psychologowie, lekarze, farmaceuci, chemicy, rolnicy,

 przyjęcie lub wypis ze szpitala psychiatrycznego w ostatnim czasie,

 izolacja społeczna,

 samouszkodzenia w wywiadzie (ryzyko zwiększone 100-krotnie),

 depresja,

 nadużywanie alkoholu,

 zaburzenia osobowości,

 schizofrenia,

 przewlekła choroba somatyczna.

Badacze problemu podają, że 80% chorych podejmujących próby samobójcze wypowiadało urojenia i doznawało omamów, jednak badania kliniczne rzadko wykazują, że próby samobójcze są wynikiem nakazów psychotycznych i na ogół nie występują wtedy, kiedy pacjenci przeżywają najbardziej nasilone objawy psychotyczne. Z badań innych autorów wynika, że najczęstszymi czynnikami prowadzącymi do prób samobójczych jest pojawienie się na początku choroby takich objawów, jak: obniżenie nastroju, poczucie winy oraz utrata zaufania do siebie i innych.

Wśród podawanych przyczyn prób samobójczych najczęściej pojawia się:

1. depresja  33%,

2. utrata bliskiej osoby  17%,

3. niepokój związany z objawami psychotycznymi  13%,

4. reakcja na stresujące wydarzenia życiowe  12%,

5. działanie pod wpływem imperatywnych omamów słuchowych  5%,

6. nadużycie środków psychoaktywnych  6%,

7. w celu zwrócenia uwagi  2%,

8. przyczyny nieznane  12%.

Niezwykle trudno wyjaśnić, dlaczego niektóre osoby podejmują decyzję o popełnieniu samobójstwa, podczas gdy inne tego nie robią. Wśród metod popełnienia samobójstwa dominuje powieszenie, z innych należy wymienić  zatrucie, skok z wysokości i utopienie. Na ogół panuje zgodność badaczy, że częstość aktów samobójczych jest zależna od pory roku. Największe ich nasilenie obserwowane jest w późnych miesiącach wiosennych, co jedni wiążą ze zmianą temperatury na cieplejszą, inni ze zmianami społecznymi następującymi często przed okresem wakacyjnym. U mężczyzn stwierdza się jeden szczyt wiosenny, natomiast u kobiet występują dwa szczyty: jeden wiosną drugi jesienią. Metody polegające na zatruciu, np. lekami, nie wykazują związku z porą roku.Wśród osób podejmujących najcięższe próby samobójcze:

 42% usiłowało odebrać sobie życie poprzez przedawkowanie leków,

 16%  przez podcięcie sobie nadgarstków,

 8%  przez skok z wysokości,

 6%  przez powieszenie,

 18% innymi sposobami (np. rzucenie się pod pociąg).

Do najczęściej obserwowanych w Polsce sposobów zaliczamy:

 powieszenie się,

 rzucenie się z wysokości

 oraz zażycie środków nasennych,

 rzadziej zastrzelenie się, zażycie trucizny lub otrucie gazem.

Próby samobójcze oraz samobójstwa mają poważne konsekwencje emocjonalne dla rodziny i przyjaciół. W przypadku rodzin osób, które podjęły próbę samobójczą szczególny niepokój wiąże się z ryzykiem ponownego podjęcia takiej próby. Oprócz kosztów emocjonalnych, samobójstwa wiążą się również ze znacznymi kosztami ekonomicznymi związanymi z opieką lekarsko-psychologiczną, opieką nad rodzinami osób, które popełniły samobójstwo oraz utratą określonego potencjału ekonomicznego. Szacuje się, że w skali całego świata koszty ekonomiczne samobójstw sięgają miliardów dolarów.

~Monika.