#1

Jest źle,jest naprawdę źle. Powoli wszystko mnie już męczy i mam dość. Niedość,że mój Kidrauhl skończył już 16 lat:( to jest jeszcze ta osoba. Osoba z której nie umiem,choć bardzo chcę,nie umiem z Niej zrezygnować.

Uczucie do Niej powraca jak bumerang. Kiedy myślisz,że już dajesz sobie radę bez tej osoby i wszystko zaczyna Ci się układać,zaczynasz żyć na nowo,uśmiechasz się,jesz,śpisz,funkcjonujesz normalnie. BAM! Wraca i wszystko rujnuje, wszystko co zbudowałeś rujnuje w jednej sekundzie, jedną wiadomością "hej<3". Znowu zaczyna walić Ci się świat,kończy się wszystko co było dobre. Przestajesz normaltnie funkcjonować,nie umiesz żyć bez pisania z tym kimś,bez kontaktu,dzwonienia,myślenia o Niej. Znowu wracasz do rzeczy do których wracać nie powinnaś jako nastolatka. Zaczyna się wszystko od nowa płacz,smutek. Brak jakiejkolwiek nadzieji,że będzie dobrze,że wszystko się ułoży,że znowu zaczniesz żyć"pełną parą"... Boli cholernie,nie dajesz sobie rady,znowu zaczynają się nałogi,których nie chcesz. A ta osoba rani Cię,nie widzi jak cierpisz przez Nią,nie zdaje sobie sprawy co czujesz kiedy jesteś przy Niej, co czujesz kiedy nie mam jej przy Tobie. Nie widzi tego,że uśmiech na Twojej twarzy jest sztuczny,nie widzi smutku,łez w Twoich oczach. Nie widzi tego jak cierpisz. Nie myśli o tym jak rani Cię,bo przytula się z innymi,nie myśli o tym jaka zazdrosna jesteś. Nie wie co czujesz kiedy z Nią rozmawiasz,przytulasz się do Niej,nie wie nic. Bo myśli,że jesteś szczęśliwą nastolatką bez problemów,która ma cudowne życie. Ale tak naprawdę,to masz dość wszystkiego i chcesz przestać istnieć żeby nie cierpieć. Chcesz zapomnieć ale nie umiesz,bo jest to zbyt trudne jak dla Ciebie,albo ta osoba nie pozwala Ci zapomnieć,bo jest cały czas przy Tobie. A kiedy zauważy Twój smutek i pyta się co się stało,to nie wiesz co masz odpowiedzieć. Kiedy wyznajesz jej prawdę,wali się Twój cały świat,bo tracisz osobę dla której oddychasz.