Sie­działa na ław­ce za­lana łza­mi i wte­dy przyszedł ON.
-Dlacze­go płaczesz??
-Odejdź zos­taw mnie w spo­koju!
-Nie mogę dopóki nie przes­ta­niesz płakać.
-Prze­cież ja Ciebie nie ob­chodzę. Zos­taw mnie, odejdź tak wiele ra­zy to ro­biłeś. Nie ran mnie więcej

ONA wciąż płakała, a On od­szedł zro­bił to prze­cież nie pier­wszy raz.... Od­szedł, ale kil­ka metrów da­lej przys­tanął i usiadł na ław­ce. Pat­rzył na nią.
ONA da­lej płakała, zaczął pa­dać deszcz lecz ONA tam ciągle sie­działa.
Pod­szedł do niej ten które­mu ka­zała odejść, zdjął swoją kur­tkę i nak­rył ją i przy­tulił.
ONA objęła go i da­lej płakała. Nie wy­rywała się z je­go objęć, nie ka­zała mu odejść, prze­cież przez niego płakała, tęskniła, chciała go przy­tulić.

-Przep­raszam Cię.... Przep­raszam wiem, że prze­ze mnie płaczesz, wiem ze cię skrzyw­dziłem, wiem że tęsknisz. I wiem że chcesz za­pytać mnie skąd to wiem.

Ona po­kiwała głową gdyż nie mogła nic po­wie­dzieć.

-Widzę to, widzę jak na mnie pat­rzysz, widzę, ja­kie masz smut­ne oczy.......Ja też tęsknie za Tobą, za Twoim uśmie­chem. Przep­raszam jes­tem głupi. Chce byś wie­działa, że jes­tem obok, jes­tem przy To­bie zaw­sze bez względu na to co się sta­nie. Wiem że nie pot­ra­fisz mi zaufać nic dziw­ne­go ty­le ra­zy Cię za­wiodłem . Nie chce Cię pro­sić nie mogę cię za­pytać ?czy mogę do ciebie wrócić? , bo wiem ze nie będziesz pot­ra­fiła od­po­wie­dzieć.
-JA.........ja po pros­tu się boję że znów mnie zos­ta­wisz.....
-Tez się te­go boję, nie chce obiecy­wać, le­piej będzie jak zos­ta­nie tak jak jest te­raz.
-Te­raz?? Czy­li jak??
-Tak po pros­tu, zaw­sze możesz przyjść i się przy­tulić jeżeli te­go pot­rze­bujesz.
-A ty mnie nie od­trącisz??
-Nig­dy! Jes­teś dla mnie bar­dzo ważna i chce byś była szczęśli­wa... I chciałabym cię pro­sić tyl­ko o jed­no.
-O co??
-Jeżeli będziesz mu­siała się wypłakać to zadzwoń do mnie, przyjdź i wypłacz się w mo­je ra­mie proszę....

Ona tyl­ko się uśmie­chnęła i moc­no przy­tuliła ....