Nie ma nic większego niż prawda, bo nawet najmniejsza… jest wielka.
— Johann Wolfgang Goethe
Więc dlaczego jest tak, że ludzie nie mówią sobie prawdy, tylko uciekają przed nią stając się zwykłymi uciekinierami? A no dlatego, że człowiek boi się mówić, a nawet wspominać, o rzeczach dla niego najważniejszych. Ba, boi się nawet spojrzeć, drugiemu człowiekowi w oczy. Bo najłatwiej jest uciec przed wszystkim – przed krytyką, przed niepowodzeniami, myśląc, że zostawiło się problemy za sobą. Jednak tak nie jest! Nie można całe życie uciekać, tak jak nie można całe życie kłamać… A kłamstwa są najgorsze…
Dlatego nie uciekajmy od prawdy, gdyż ma ona tylko jedną twarz, a jej przeciwieństwo ma ich wiele. I choć droga do niej jest wybrukowana paradoksami, a ludzie są gotowi uwierzyć we wszystko, tylko nie w nią, to jednak dążmy do niej, bo tak naprawdę, tylko dzięki niej mamy rację bytu.
„uciekasz przed zadaniem
ale dokąd....
uciekasz przed ludźmi
i wpadasz na ludzi
uciekasz przed sobą
i jesteś przy sobie
szukasz inności
a ta inność jest w tobie
może nie wiesz czego chcesz
i szukasz na oślep
aby odkryć nowy świat
inny
radosny
szczęśliwy
bez bólu
cierpienia
wbrew wszystkiemu
jesteś tylko człowiekiem
ogniwem w łańcuchu człowieczeństwa
zmienisz wszystko
zmieniając siebie…”