Ledwo zaczął się dzień i jest już szósta wieczorem. Tydzień ledwo się zaczął w poniedziałek i już jest piątek.

I miesiąc już minął.

I rok prawie się kończy.

I minęło już 40, 50 lub 60 lat naszego życia.

I zdajemy sobie sprawę, że straciliśmy naszych rodziców, przyjaciół.

I zdajemy sobie sprawę, że jest już za późno, aby wrócić.

Więc...

Spróbujmy jednak jak najlepiej wykorzystać czas, jaki nam pozostał. Nie zwlekajmy z szukaniem zajęć, które lubimy. Dodajmy kolorów naszej szarości. Uśmiechnijmy się do małych rzeczy w życiu, które są balsamem dla naszych serc. I mimo wszystko, nadal cieszmy się spokojem tego czasu, który nam pozostał. Spróbujmy wyeliminować potem...

Zrobię to potem

Powiem potem

Pomyślę o tym potem

Zostawiamy wszystko na później, jakby potem było nasze.

Ponieważ nie rozumiemy, że:

potem kawa jest zimna...

potem priorytety się zmieniają...

potem rok się skończy...

potem zdrowie się kończy...

potem dzieci dorastają...

potem rodzice się starzeją...

potem obietnice są zapomniane...

potem dzień staje się nocą...

potem życie się kończy...

A potem często jest za późno...

Więc...

Nie zostawiaj niczego na później, ponieważ czekając na później , możesz stracić najlepsze chwile, najlepsze doświadczenia, najlepszych przyjaciół,

najlepszą rodzinę...

Dziś jest odpowiedni dzień... Ta chwila jest teraz ...Nie jesteśmy już w wieku, w którym możemy sobie pozwolić na odłożenie na jutro tego, co należy zrobić od razu.....

***

Przebaczajmy.

Przebaczajmy sobie wzajemnie, bo życie jest tak cholernie krótkie, że nim się obejrzymy nie zdążymy dostrzec, że mamy obok siebie osoby... Osoby, które mimo swoich sopraw, swoich rodzin, obowiązków i pracy zawsze są gotowi znaleźć chociaż 5 minut dla nas, by nam pomóc. Pomoc, wesprzeć czy wysłuchać.

Nie sztuką jest mieć 20 przyjaciół, lecz tą jedną osobę która była, jest i będzie zawsze. Mimo i wbrew wszystkiemu.

W tych chorych czasach niestety zazwyczaj to my jesteśmy dla kogoś, a jak to my potrzebujemy pomocy nie ma nikogo....

Dlatego...

Przebaczajmy i dawajmy szansę....

Żyjmy tak, aby już nigdy nikogo nie skrzywdzić!