Instrukcja trwania na ścieżce..

1) Ścieżka zaczyna się na skrzyżowaniu. Możesz się zatrzymać i pomyśleć w jakim kierunku iść. Jednak nie spędzaj zbyt dużo czasu myśląc, gdyż inaczej nigdy nie ruszysz z miejsca. Zadaj sobie standardowe pytanie, jakie zadawał Castaneda: która z tych dróg ma serce? Rozmyślaj dużo nad wyborami jakie masz przed sobą, ale kiedy zrobisz pierwszy krok, zapomnij o skrzyżowaniu na zawsze, bo inaczej zawsze będziesz się dręczył bezużytecznymi pytaniami: "czy obrałem właściwą ścieżkę?" Jeśli posłuchałeś serca zanim zrobiłeś pierwszy ruch, wybrałeś właściwie.

2) Ścieżka nie trwa wiecznie. Błogosławieństwem jest wędrowanie ścieżką przez pewien czas, jednak pewnego dnia to się skończy, więc zawsze bądź gotowy by ją opuścić w każdej chwili. Jakkolwiek byłbyś zachwycony widzianymi krajobrazami, lub przerażony koniecznością czynienia kolejnych starań w drodze przed siebie, nie przyzwyczajaj się do tego. Ani do godzin euforii, ani do ciągnących się w nieskończoność dni, kiedy wszystko wydaje bardzo trudne, a postęp powolny. Nie zapominaj, że wcześniej lub później pojawi się na twojej drodze anioł, a twoja podróż dobiegnie końca.

3) Szanuj swoją ścieżkę. To był twój wybór, twoja decyzja, więc tak jak szanujesz ziemię, po której stąpasz, tak ona będzie szanowała twoje stopy. Rób zawsze to co możesz, by trwać na ścieżce, a ona zrobi to samo dla ciebie.

4) Wyposaż się dobrze. Noś małe grabie, łopatkę, scyzoryk. Zrozum, że scyzoryki nie mają zastosowania do suchych liści, a grabie są bezużyteczne do ścinania dobrze zakorzenionych ziół. Wiedz także jakiego narzędzia użyć w każdym momencie. Opiekuj się nimi, gdyż one są twoimi najlepszymi sprzymierzeńcami.

5) Ścieżką można poruszać się naprzód i wstecz. Czasami zawracasz, gdyż coś zostało zagubione, innym razem zapominasz o dostarczeniu wiadomości, którą nosisz w kieszeni. Zadbana ścieżka pozwala ci iść wstecz bez żadnych większych problemów.

6) Zajmij się ścieżką, zanim zaczniesz zajmować się tym, co cię otacza. Uwaga i koncentracja są fundamentalne. Nie pozwól, by wyprowadziły cię z równowagi suche liście na skraju ścieżki lub sposób, w jaki inni opiekują się własną ścieżką. Używaj swojej energii by pielęgnować i trwać na ziemi, która godzi się na twoje kroki.

7) Bądź cierpliwy. Czasami te same zadania muszą być powtarzane, jak pielenie lub zasypywanie dołków, pojawiających się w wyniku niespodziewanego deszczu. Nie pozwól, aby to cię zdenerwowało - to jest część podróży. Nawet jeśli jesteś zmęczony, nawet jeśli pewne zadania pojawiają się często, bądź cierpliwy.

8) Krzyżowanie ścieżek. Ludzie mogą powiedzieć jaka jest pogoda. Słuchaj rad, a decyzje podejmuj samodzielnie. Tylko ty jesteś odpowiedzialny za ścieżkę, jaką ci powierzono.

9) Natura postępuje zgodnie ze swoimi regułami. Przez to ty także musisz być przygotowany na nagłe zmiany jesienią, śliski lód zimą, pokusy kwiatów wiosną, pragnienie i opady latem. Czerp z każdej z tych pór roku i nie narzekaj na ich specyfikę.

10) Spraw by ścieżka stała się odbiciem ciebie samego. Pod żadnym pozorem nie ulegaj wpływom sposobu, w jaki inni dbają o własne ścieżki. Masz duszę by jej słuchać, a ptaki by powiedziały o czym mówi twoja dusza. Pozwól, by twoje opowieści były piękne i przyjemne dla wszystkiego, co jest wokół. Ponad wszystko, pozwól by opowieści twojej duszy odbijały się echem w każdej sekundzie twojej wędrówki.

11) Kochaj swoją ścieżkę. Bez tego nic nie ma sensu.

Wojownik światła,

publikacja www.paulocoelho.com.br