O sobie: nie wiedziałam, czy to pomnik
czy ktoś postanowił
udawać kamień
to tak przyjemnie wrócić
do dziecięcych lat
na cokole zamienić się
w marmurowe serce
zawsze ktoś odwiedzi
z kwiatami
powspomina popatrzy popodziwia
potowarzysz
potowarzysz mi gołębiu
przynieś jej szalik w paski
niech nie marznę
przecież posągi żyją wiecznie.
