Close your eyes
Dodano: 29 KWIETNIA 2017
permarexia
Dziękuję :*
Wiem, że nie powinno się szukać, generalnie nie mam problemów ze spędzaniem czasu sama ze sobą, bo szczerze ostatnie miesiące to był totalny brak czasu, umówić ze znajomymi się musiałam tydzień/dwa przed. Tylko strasznie przykro jest wracać do pustego mieszkania, słuchac jak innym się udaje, a jedyne co ty ponajesz to faceci, którym zalezy na jdnym :(. I ogólnie czuje się w sumie nikomu niepotrzebna, bo osttanio mam tez kiepskie stosunki z mamą, w każdej kwestii jestem skazana na siebie. W finansowej tez, a bywa naprawdę ciężko :( Mam przyjacioł, ale czasem potrzeba najzwyczajniej w swiecie głupiego przytulenia, a konczy się łzami w poduszkę. W dodatku czuję się gorsza od dziewczyn, które kogoś mają. Co z tego, że te dziewczyny są nieogarnięte, zero ambicji. I tak czuję się od nich gorsza.
I szczerze, nie wiem, jak wyzbyć się tej checi poznania kogoś, wychodząc gdziekolwiek :(
permarexia
tak
permarexia
Tylko jak wyłączyć takie myślenie, gdy na każdym kroku odczuwam brak kogoś? Zwłaszcza jak muszę być w kilku miejscach naraz bo kto pomoże... albo nawet głupie bycie chorą, jak nie ma nikogo, żeby podał chociażby herbatę. Nie idzie tak tego wyłączyć, jeszcze w dodatku z myślami "co jest ze mną nie tak", bo koleżanki średnio atrakcyjne i w dodatku totalnie nieogarnięte kogoś mają,a u mnie ciągle nic, 22 lat i 0 związków na koncie to trochę słabo...
permarexia
Tylko jak wyciszyć pragnienei i nie myśleć, że by się kogoś chcialo? nie umiem. też nie ejst tak, że desperacko rzucam się na każdgo możliwego, jak mi nie pasuje, to się nie umawiam, na siłę nic nie robię.
Generalnie nie mam powodów do narzekania.
Dostałam pracę w zawodzie mimo, że nawet jeszcze się nie obroniłam. Z licencjatem wyszłam na prostą, chociaż już widziałam wrzesień. Po tym wszytskim doszłam do wniosku, że mam całkiem twardą dupę. Ostatni rok studiów był dla mnie ciężki, a zarazem najlepszy. Ciężki, bo praca, studia, pisanie licencjatu, do tego dwa razy dostałam kopa od dwóch facetów nagle, bez powodu. Trzeci już tylko utwierdził mnie na czym im zależy. Mimo to, nie zawaliłam szkoły, pracy, nie zaniedbałam siebie. Z kolei był to też najlepszy rok, bo przełamałam swoją nieśmiałośc i nabrałam pewności siebie. Poznałam też sporo nowych osób. Zmieniłam się o 180 stopni. Jednak ciagła samotnośc jest tak dobijająca, że nie potrafię sie z tego wszytskiego cieszyć. Zyję w strachu, że zawsze tak będzie. Ze zawsze będę sama i nikt nie będzie mnie w stanie pokochać. Kiedyś powiedziałam przyjaciółce, że ja chyba nie zasługuję na miłośc. Zaczynam w to wierzyć coraz bardziej.
Przez to nawet odechciało mi się majówkowego wyjazdu nad morze.
Może gdbym choć raz doświadczyła miłości drugiej osoby nie bałabym się wiecznej samotności. A tak jedyne czego doświadczam to upatrywanie mnie jako obiektu fizycznego. Dosyć to przykre.
Komentarze
myvacuity
Po pierwsze- gratuluję sukcesów! Pracy, licencjatu, naprawdę możesz być z siebie dumna!
Co do miłości... Nie chcę wypowiadać dużych słów odnośnie siebie, bo mam (prawie) 19 lat i... sama nie wiem do końca, co można nazwać miłością, kiedy się ona zaczyna, czym jest... Ale wiesz doskonale, że ja sama narzekałam na zupełny brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej... Zawsze moje zauroczenia były kierowane na kogoś, kto zupełnie nie odwzajemniał moich uczuć i miesiącami byłam smutna przez zaistniałą sytuację.
Hmm... Jeszcze tylko wtrącę, że myślę, że kluczem do tego, by znaleźć kogoś, z kim będziemy szczęśliwi, jest najpierw bycie szczęśliwym samym ze sobą... Będąc sama możesz poświęcić ten czas dla siebie. Na własny rozwój, edukację, rozwijanie pasji, robienie tego, co kochasz, lubisz, co jest dla ciebie ważne. Ja od zawsze byłam typem osoby, która potrafiła spędzać czas sama i to lubiła, więc jest mi łatwiej mówić, ale chyba warto wyrobić w sobie taki stosunek do samotności, która wcale nie musi być czymś strasznym, a właśnie przeciwnie...
Wracając do "miłości", związków. To zupełnie niespodziewanie, nagle zaczął podobać mi się kolega z naszej paczki znajomych... I myślałam, że to kolejna beznadziejna sytuacja, bo miałam wrażenie, że nie ma szans, żeby między nami coś mogło być... A nieoczekiwanie, ku mojemu i wszystkich znajomych zdziwieniu na najbliższej osiemnastce (bylo to w październiku-listopadzie) zaiskrzyło między nami... I póki co to uczucie (?) nadal
Co do miłości... Nie chcę wypowiadać dużych słów odnośnie siebie, bo mam (prawie) 19 lat i... sama nie wiem do końca, co można nazwać miłością, kiedy się ona zaczyna, czym jest... Ale wiesz doskonale, że ja sama narzekałam na zupełny brak zainteresowania ze strony płci przeciwnej... Zawsze moje zauroczenia były kierowane na kogoś, kto zupełnie nie odwzajemniał moich uczuć i miesiącami byłam smutna przez zaistniałą sytuację.
Hmm... Jeszcze tylko wtrącę, że myślę, że kluczem do tego, by znaleźć kogoś, z kim będziemy szczęśliwi, jest najpierw bycie szczęśliwym samym ze sobą... Będąc sama możesz poświęcić ten czas dla siebie. Na własny rozwój, edukację, rozwijanie pasji, robienie tego, co kochasz, lubisz, co jest dla ciebie ważne. Ja od zawsze byłam typem osoby, która potrafiła spędzać czas sama i to lubiła, więc jest mi łatwiej mówić, ale chyba warto wyrobić w sobie taki stosunek do samotności, która wcale nie musi być czymś strasznym, a właśnie przeciwnie...
Wracając do "miłości", związków. To zupełnie niespodziewanie, nagle zaczął podobać mi się kolega z naszej paczki znajomych... I myślałam, że to kolejna beznadziejna sytuacja, bo miałam wrażenie, że nie ma szans, żeby między nami coś mogło być... A nieoczekiwanie, ku mojemu i wszystkich znajomych zdziwieniu na najbliższej osiemnastce (bylo to w październiku-listopadzie) zaiskrzyło między nami... I póki co to uczucie (?) nadal
30/04/2017 22:58:49
myvacuity
nadal trwa*. Wygląda na to, że słowa, że nie warto szukać "miłości", bo ona przyjdzie sama, w najmniej oczekiwanym momencie mają w sobie sporo prawdy. Chodziliśmy do klasy razem ponad 2 lata, a mimo to mało się znaliśmy... I w sumie jeszcze na tej osiemnastce niewiele o sobie wiedzieliśmy, więc dla mnie samej to było ogromnym zaskoczeniem...
I piszę o miłości w cudzysłowie, bo zdaję sobie sprawę, że nie wiadomo, jak długo nasze uczucie będzie trwało, jesteśmy młodzi i dużo przed nami...
Ale myślę, że nie warto się nastawiać na wyczekiwanie na miłość, na siłę szukanie jej, bo chyba cały jej urok i piękno tkwi w tym, że pojawia się w najmniej spodziewanym momencie... Trzymaj się kochana! Wiem, że ze wszystkim sobie poradzisz :)
I piszę o miłości w cudzysłowie, bo zdaję sobie sprawę, że nie wiadomo, jak długo nasze uczucie będzie trwało, jesteśmy młodzi i dużo przed nami...
Ale myślę, że nie warto się nastawiać na wyczekiwanie na miłość, na siłę szukanie jej, bo chyba cały jej urok i piękno tkwi w tym, że pojawia się w najmniej spodziewanym momencie... Trzymaj się kochana! Wiem, że ze wszystkim sobie poradzisz :)
30/04/2017 23:03:33
permarexia
Dziękuję :* Wiem, że nie powinno się szukać, generalnie nie mam problemów ze spędzaniem czasu sama ze sobą, bo szczerze ostatnie miesiące to był totalny brak czasu, umówić ze znajomymi się musiałam tydzień/dwa przed. Tylko strasznie przykro jest wracać do pustego mieszkania, słuchac jak innym się udaje, a jedyne co ty ponajesz to faceci, którym zalezy na jdnym :(. I ogólnie czuje się w sumie nikomu niepotrzebna, bo osttanio mam tez kiepskie stosunki z mamą, w każdej kwestii jestem skazana na siebie. W finansowej tez, a bywa naprawdę ciężko :( Mam przyjacioł, ale czasem potrzeba najzwyczajniej w swiecie głupiego przytulenia, a konczy się łzami w poduszkę. W dodatku czuję się gorsza od dziewczyn, które kogoś mają. Co z tego, że te dziewczyny są nieogarnięte, zero ambicji. I tak czuję się od nich gorsza.
I szczerze, nie wiem, jak wyzbyć się tej checi poznania kogoś, wychodząc gdziekolwiek :(
04/05/2017 11:53:31
permarexia
tak
05/05/2017 22:48:24
pisicuta
Nie wszystko na raz. Powoli. Życie się układa latami, a nie tygodniami. Poza tym akurat miłość przychodzi wtedy gdy najmniej się jej spodziewasz i czekasz na nią-jeżeli masz ciągłe podejście "ja tak bardzo chcę kogokolwiek by mnie pokochał" to możesz sobie bardzo utrudniać. Znajdzie się ktoś w chwili gdy najmniej będziesz o tym myśleć. Nie wszyscy faceci są tacy sami, więc trzeba po prostu dawać im szansę aż znajdzie się odpowiedni.
30/04/2017 5:59:57
permarexia
Tylko jak wyłączyć takie myślenie, gdy na każdym kroku odczuwam brak kogoś? Zwłaszcza jak muszę być w kilku miejscach naraz bo kto pomoże... albo nawet głupie bycie chorą, jak nie ma nikogo, żeby podał chociażby herbatę. Nie idzie tak tego wyłączyć, jeszcze w dodatku z myślami "co jest ze mną nie tak", bo koleżanki średnio atrakcyjne i w dodatku totalnie nieogarnięte kogoś mają,a u mnie ciągle nic, 22 lat i 0 związków na koncie to trochę słabo...
30/04/2017 13:40:44
pisicuta
Znam "gorsze" od twojego przypadki ;) dlatego wiem (a nie tylko wierzę) że przyjdzie czas że i ty spotkasz drugą połówkę :)
30/04/2017 17:02:27
permarexia
Tylko jak wyciszyć pragnienei i nie myśleć, że by się kogoś chcialo? nie umiem. też nie ejst tak, że desperacko rzucam się na każdgo możliwego, jak mi nie pasuje, to się nie umawiam, na siłę nic nie robię.
05/05/2017 22:49:57
~gosc
Cierpliwości wszystko się ułoży:) A miłości nie warto szukać na siłę, na pewno kogoś poznasz:)
02/05/2017 9:39:29
