to nieistotne ale

nie gadam z nim ale zaczęłam o nim znów myśleć, ludzie z twittera mi o nim przypominają, ja ne wiem ale czuje że on jest zagubiony, chciałabym abym była osobą która mu wskarze drogę ale on mnie nie chce,  nie umiem o nim zapomnieć moje serce chce czego chce czyli jego, nie wiem ale wszyscy mówią mi że jestem głupia że tak się staram, ale nie rozumiem dlaczego on tegoo nie widzi bo przecież kto się tak stara że daje się bawić sobą byleby mieć kontakt z tym ukochanym, ja wiem że on to moje wszystko źle mi z tym że byłam z jakimkolwiek chłopakiem po nim, szczerze mówiąc były to nędzne pocieszenia przez które zachowałam się jak dziwka takie mam o sobie zdanie, ale każdy popełnia błędy, ale teraz jestem w kropce ponieważ go kocham ale on nic nie czuję, tak mi sie bynajmniej zdaję, czemu to wszystko jest takie trudne? czemu od tak nie mogę zapomnieć? już wiem bo teraz nawet nie potrafię  sobie wyobrazić siebie z kim kolwiek innym, ja po prostu kocham jego tylko, on sie boi ze było by tak samo ale wątpie w to bo ja się zmieniłam i on też, popełnił wiele błędów jak ja ale  nie mogę przestać go kochać odrazu mi się przypomina to jak mu gdy zerwał powiedziałam że zawsze będę go kochać,,teraz rycze na myśl o tym, nie wiem co jest ze mną nie tak ale ja naprawdę go kocham, jego uśmiech, sposób jaki mnie traktował, jego wygłupy ze mną, jego sposób przytulania mnie, czy nawet to jak całował mnie w czoło co było jednym z najlepszych, ciężko mi bez Filipa i jestem w stanie się do tego przyznać chociaż każdy mi mówi że zapomnij nie rób sobie nadzieji, ja wiem co czuje, po prostu minęło już 5 miesięcy a teraz 25 lutego jakby nie zerwał byłby rok ale byłam  z nim tylko 6 mieś i 29 dni blisko do 7 mieś, tak jakoś mi chujowo bez niego, Filip powiedział by mi ze mam się ogarnąć że bedzie okej , wiecie co najgorsze ze płacze z jego powodu a w tym momencie chciałabym żeby to on mnie przytulił pocieszył a tu dupa bo ja go nie mam nie jest on moja własnościa ale jest wielka czescia mojego zycia zasranawia mnie to dlaczego tak go mocno kocham , przeciez powinnam juz dawno odpuscic ale ja nie umiem nawet nie wiecie jak jest mi teraz w chuj ciezko, jedyne dobre ze umiem namalowac usmiech na twarzy bo gdybym mogła siedziała bym i cały czas płakała a moja jedyna inwestycja pieniezna była by w chusteczki chiginieczne, jestem w depresji, zbyt duzo mam na głowie a i tak staram sie funkcjonowac, chciałabym bardzo aby Filip był znów częścią mojego życia, bo ja wiem ze to on jest  moja druga  połowką ale dlaczego ten pieprzony los mi go odebrał? przeciez wcale nie musiał pokrzyzowac mi dróg z nim w koncu jak mi go dał i widział że Filip to moje najwieksze szczescie to dlaczego je mi odebrał co? moze i wiem ze nie zasluguje ale czasem mozna dostac cos dobrego losie oddaj mi go co ? prosze przywroc mi moją miłosc prosze