I znowu to samo,
Muszę patrzeć jak odchodzisz...
Do oczu napływają mi łzy...
Próbuję się powstrzymać,
Ale nikogo tu nie oszukam,
Nawet samej siebie.
Łkam

Tylko dlaczego?

Pojawiasz się,
Rozpalasz moje zmysły,
Wzbudzasz błogie uczucie bezpieczeństwa,
Powodujesz uśmiech na mej twarzy.
I kiedy już jestem naprawdę szczęśliwa
Znikasz

Tak po prostu.
A ja nie mogę dojść do siebie...
Udaje mi się to po pewnym czasie
I już prawie zaczynam zapominać.
Lecz pojawiasz się na nowo.
I błędne koło zatacza swój krąg...

Co mogę zrobić?
Absolutnie nic,
Bo jesteś dla mnie jak narkotyk,
Uzależniłam sić od ciebie...

"(...) Pomiędzy zakochaniem i miłością jest ogromna przepaść. Ta przepaść nazywa się dniem powszednim, o którym zakochani często zapominają."