A jednak... cz.3

Następnego dnia kiedy przyjechałam do szkoły, nie było jeszcze Oliwii, ale na szczęście była Monika. Poszłyśmy razem do szatni przebrać się, gdy zeszłyśmy na dół, zobaczyłyśmy naszego szkolnego podrywacza. Co chwila miał inną dziewczynę.

-Siemka dziewczyny. - powiedział do nas w szatni.

-Cześć, Patryk. - powiedziałam a zaraz za mną Monika - Hej!

-Ale dzisiaj ślicznie wyglądasz, Patrycja.

-Dzięki, ale już się tak nie podlizuj. - powiedziałam żartem i wszyscy zaczęliśmy sie śmiać, sami z siebie.

-Ja sie nie podlizuje.... - I w tym momencie, zawołali go koledzy i poszedł. A my na szczęście zostałyśmy już same i mogłyśmy w spokoju porozmawiać.

-Boże, ten Patryk znowu do nas 'zarywa'. - powiedziała Monika

-Nooo.... Monikaa... - nagle wpadła mi do głowy dziwna myśl. - A jak te wczorajsze sms-y to były własnie od niego???

-Yyyyy.... Nie wiem. Oby nie.

-No właśnie, ale z drugiej strony Patryk nie mówi, tak jak to było pisane w sms-ach.

I w tym momencie do szatni przyszła Oliwia. Przytuliłyśmy się, a ja dyskretnie pokazałam Monice znak, zeby nic jej nie wspominała. Pokiwała tylko głową potwierdzająco.

-Wiesz, Oliwka..... Muszę ci potem coś powiedzieć. - odrzekłam jej.

-A coś się stało?? - zapytała - Nie, nic się stało. Zaraz ci wszystko opowiem.

-Ok. - odpowiedziała śmiejąc się. Poszłyśmy pod klasę, wszystko jej dokładnie opowiedziałam tak, żeby nikt nie usłyszał. Oliwia tak samo się zdziwiła jak jej opowiedziłam. Odpowiedziała przecząco, ze nie wie kogo to numer. Wiedziałyśmy tylko jedno, że musimy się same dowiedzieć...

C.D.N.

______________________________________________________________________________________

Swoje uwagi piszci w komentarzach, bo nie wiem, co wam sie podoba a co nie... A jeżeli chcecie mi zadać jakies pytanie to tutaj: http://ask.fm/pati0409