psychiczna angina

Pragowskie sprzed 3 lat

Piękne miasto, cudowne wspomnienia...

Tam wszystko jest spokojne i takie magiczne. 

Tymczasem za szybko i za wiele się dzieje.

Czy w miłosnych uniesieniach pomoże nam, czy zaszkodzi świadomość, że oto właśnie podlegamy produktom układu limbicznego, który jest centrum rozdzielczym uczuć: od trwogi po rozkosz, i że wszystkie nasze emocje i nastroje temu centrum produkcji biochemicznej podlegają? I że drżymy na widok "tej" lub "tego", bo wydziela nam się właśnie w mózgu fenyloetyloamina, czyli związek chemiczny kojarzony z zakochaniem, i że - być może - zakochaliśmy się właśnie, bo pan albo pani,którzy akurat znaleźli się obok, pachnieli tak, a nie inaczej? Fenyloetyloamina należy do tej samej grupy amfetamin co narkotyki i wywołuje stany podobne: euforię, bezsenność, nieuzasadnioną radość, pewność siebie, brak apetytu, niemożnośc koncentracji. Zakochani myślą, że to los zesłał im najpiękniejszy dar - wielką miłość - są po prostu na ciągłym amfetamicznym rauszu. 

Jak już się hormony rozszaleją, zaczynają "jazdę beze trzymanki": fenyloetyloamina (PEA) uruchamia "hormon miłości": noradranelinę, a ta z kolei dbając o przyjemność "cząsteczkę szczęścia": dopaminę. Więc on biegnie po storczyki albo roże i czeka na nią na deszczu, ona - zapomniawszy parasola - biegnie przez ten deszcz do niego i długo, i na próżno można im tłumaczyć, że są tylko ofiarami tych wszystkich amin buszujących w ich organizmach.

Zakochanie nie wymaga poświęceń, jest wysoką, w tym samym kierunku płynącą falą wspólnych szalonych doznań. Ale miłość, ta prawdziwa, wieloletnia, dająca radosc po koniec wspolnych dni, to nie tyle droga w jednym kierunku, ile codzienne wychodzenie sobie naprzeciw.

A ja już nie wiem jak to nazwać...

Może to przejściowy imbecylizm.

Może psychiczna angina.

Bardzo pięknie o miłości:

http://www.youtube.com/watch?v=tHY3_82-4Ms

PS.:Może powinnam zaspokoić się czekoladą. W niej też występuje ta cholerna fenyloetyloamina.