MIĘDZY NAMI CISZA 

Wiesz, czasami zastanawiam się dlaczego nazywasz mnie słodką idiotką. Ale to dzięki Tobie, a może przez Ciebie nie potrafię marzyć, nie potrafię się cieszyć, odważyć zrobić coś co jest nieprzeciętne. Ale tak samo Ty.. Mówisz mi, że mogę Ci powiedzieć wszystko, że możesz być moim psychologiem. To takie zabawne. Kiedy mówię Ci, wyjawia Ci moje pragnienie, marzenie.. Ty sprowadzasz mnie na ziemię. Tak często powtarzasz, że niczego nie potrafię zrobić, że jak już się za coś wezmę, to idę po najniższej linii oporu, że jestem taka i owaka. Ze jakbym była inna to J. jeszcze by był ze mną. I wiele, wiele innych. A ja mimo wszystko dzwonię do Ciebie, odwiedzam Cię i udaję szczęśliwą. Mimo wszystko.. Bo tak jest wygodniej. Poznałam się na Tobie M. Nic nie można Ci powiedzieć. Szkoda że tak mnie nauczyłaś. To smutne idąc samodzielnie przez życie.. I wiedzieć że nie mam w tobie oparcia.