.fire

I Festiwal Ognia w Kutnie

28.08.2010

Poskramiacz ognia z grupy "Na CO Dzień" (III miejsce)

Ogień mnie hipnotyzuje.

Od płomienia świecy po płonące skrzydła z kevlarowej liny.

Widziałam już parę pokazów teatrów ognia,
lepszych, gorszych,
tych bardziej i mniej oryginalnych, 
bardziej i mniej profesjonalnych.

Ale sprawia mi to niezmienną frajdę.

Niepisany układ z żywiołem, dla sztuki.

Impreza na plus, warto było iść.

I miło zobaczyć bandę szalonych ludzi, z którymi podbijałam Woodstock i niejedną godzinę przesiedziałam w barze.

Dobrze mieć ich obok, nawet jeżeli nie ma warunków do rozmowy.

Bo do wygłupów warunki są zawsze.

Brakuje mi tego rozbijania się po mieście i ataków śmiechu z byle głupot.

Odsuwam od siebie myśl, że przybywa nam obowiązków, zobowiązań i innych 'dorosłych spraw'.

A już całkowicie chcę odepchnąć świadomość, że za miesiąc rozjedziemy się jeszcze dalej i szerszą grupą niż rok temu.

Chyba nie chcę spokojnych, cichych wieczorów, które każą mi się zatrzymać i popatrzeć dalej niż na "jutro".

Potrzeba mi odrobiny kreatywności, przygody, spontaniczności.

Chyba będę musiała jeszcze gdzieś uciec...

Mocna fala ciepła w okolicy serca.

A takie jak ta pojawiają się od ośmiu miesięcy.

__________________________

There is a fire
inside of this heart in a riot
about to explode into flames