wierszyk...:D

Poranek..jak to poranek nikt go nie lubi, bo Noc jest krótka a dzień coś za długi A ja jak zawsze spóźniony..aż szkoda mówić znowu coś k...... musiałem zgubić Ale minęły czasy złości i niezadowolenia skończyły sie czasy nudnego milczenia Bo może nie uwierzycie Być może ..nie znam was w sumie Nie wiem co waszym kieruje rozumem A ja znalazłem wreszcie lekarstwo na nielubiane poranki Teraz o świcie mógłbym puszczać mydlane bańki Z uwagi na jedną kochaną istotę..moją królewnę Już z rana nawet nie ziewnę Bo jak tylko otwieram oczy zaspane, sklejone Przytulam moją kochaną żonę I tak leżymy , cieszymy serce i duszę az do momentu gdy wychodzić muszę I to bardzo mocno zdążyłem to polubić ale i tak zawsze coś muszę k ...zgubić.