.. i cannot resist your call..

stwierdzam,że życie jest całkiem interesujące i bezstresowe, gdy się już zapomni o przeszłości, a zacznie żyć dniem dzisiejszym i dostrzega lepszą przyszłość. sztuka `nieprzejmowania się` błahostkami nie jest wcale taka trudna. z doświadczenia mogę śmiało rzec, że wiara w siebie to podstawa sukcesu. wiem, że niejedna osoba mi powie,że jestem taka mądra,bo dostałam szansę. jednakże długo musiałam na tę szansę czekać i myślę,że mi się ona całkowicie należy.

na każdego człowieka, czy złego czy dobrego przychodzi kiedyś taki czas, że wstaje na nogi i idzie dalej przed siebie naprzód nie bacząc na przeciwności losu i przeszłość, którą za sobą zostawia. Ja moją zostawiłam . nie mogę powiedzieć, że nie było mi ciężko. Przyzwyczajenie robi swoje, przykleja cię niczym klej i nie chce puścić, mimo, że ciągniesz, szarpiesz i wyrywasz się. jednakże wszystko idzie zwalczyć i jestem tego świetnym przykładem.

 jeżeli kiedykolwiek będziecie to czytać to chciałabym żebyście wiedzieli..

to już koniec. nie żałuję lat spędzonych z tobą, jednakże to, co życie oferuje mi teraz jest dużo piękniejsze niż to, co otrzymałam dotychczas. także nie dziw mi się i nie miej żalu, że zmieniłam kierunek drogi, z której nie chcę zawracać i nie zawrócę. myślałam,że bedę mogła jeszcze trochę moczyć palce w jeziorze przeszłości, jednakże nie mogę i nie chcę, gdyż przeszkadza mi to w samorealizacji. wybacz.

a to, co chce napisać teraz nie wiem jak ubrać w słowa. trochę żałuję tego, co powiedziałam, jednakże nie w tym sęk,że tak nie myślę, bo myślę, a przynajmniej tak mi sie wydaje. nigdy nie jesteśmy do końca pewni własnych myśli i odczuć, prawda?  po prostu nie chciałam, bo ciągnę za sobą bagaż przykrych doświadczeń, które przeszkadzają mi trochę w brnięciu do przodu. jednakże po dzisiejszym 'wieczorze' wiem już, że 'nie chcę już nigdzie iść. chce mieć cię tutaj dziś. ;]]