żeby widzieć, trzeba patrzeć
Dodano: 21 STYCZNIA 2010
46
46
Nie szukaj mnie.
Odeszłam, gdy pola przykrył pierwszy śnieg.
Skrzydłami muskam nieskażoną oceanu biel.
Labirynt dróg, za mną kryształowe korytarze.
Zgubna jest i podstępna zbawiennych drogowskazów treść.
Nie szukaj mnie.
Podążam tylko sobie znanymm szlakiem.
Siaqrczysty mróz stał się mym sprzymierzeńcem, moim bratem.
To przecież jest moja ulubiona pora roku.
Nie szukaj mnie, zgubna drogowskazów treść.
Nasz dom, bez drzwi, bez okien zasnął, by w śnie zimowym wiecznie trwać.
Nasz dom, wielkie sople jak łzy, uczepione z lodu ścian.
Nasz dom, wszystko dawno zastygło w mlecznym szkle.
Nasz dom, jestem, jestem, jestem... Daleko stąd.
