zyc slodkim snem bez tresci

Dlaczego noce w ogole musza sie konczyc? jakby nie mogly byc takim czasem dla siebie. ludzie mieliby zakaz pracowania oraz przebywania z innymi w godzinach ktore bylyby im darowane, ktorym nie musieliby wygospodarowywac ani odsypiac. dla mnie siedzenie w nocy konczy sie kiedy zaczynam widzec katem oka przemykające cienie zjaw i nocnych stworow. temu nigdy nie da sie zapobiec spiac poprzedniego dnia dluzej z zamiarem nocnego posiedzenia, ani uniknac, udawac ze ich nie ma. zawsze w trakcie nocnego niespania mam taki moment ze sie boje. stresuje mnie wtedy kazdy domowy odglos. no i jeszcze te cienie. no i po prostu sie boję. i tej nocy i tego co zaległe "niezdążone" niezdarzone.

przeglądając stare zapiski trafiłam na zdanie, które sobie ulubilam:

"rozpliłyśmy ogień w kominku, który reaguje na mowę i jest jak zwierzę."

zaraz potem nastapiło:"boimy sie głebokosci i kosmosu" a jeszcze dalej "przerazaja nas proporcje i nasz mozg"

a to wszystko byl opis rozrywkowego jakze wyjazdu czerwcowego starej daty do Ponieca. magiczne poranne chwile. spokój. i TYLE wspomnien.

"ludzie boją sie, ze zostaną przez kogoś poznani zanim zdolaja poznać samych siebie"

kiedy zapisujac jakas sentencje, nie zapisze sie autora, zawsze istnieje pewne niebezpieczeństwo, ze czytajac ta mysl wiele razy, zaczynamy przyjmowac ja jako naturalna nasza mysl i traktowac jako autorska. mam tak na przykład z powyższą sentecja zapisaną w moich...zapiskach. autora brak. naniesione dwie poprawki. skrześlenia. brzmi sensownie. rozumiem ja jako swoją. troche za mądre. jesli ktos zna autora i chce mnie uswiadomic to czekam. na razie plawie sie w swej genialnosci sprzed prawie 2 lat. chociaz dzis teraz tu mysle ze wystarczyloby napisac: "ludzie boją sie."