Na śmierć i życie cz. 4

https://www.youtube.com/watch?v=05Qdu0jkihU

Wreszcie mogę dodać kolejną część swojego opowiadanka! Mam nadzieję, że przypadło Wam do gustu i że z przyjemnością je czytacie :) Proszę o wszelkie opinie wyrażone w komentarzu, czekam na Wasze zdanie, tym bardziej, że już piszę coś nowego, ale innego, zupełnie innego i chcę wiedzieć czy nadaję się do pisania! :*

POPRZEDNIA CZĘŚĆ

Na śmierć i życie

część czwarta

- Weź zamknij te drzwi i nam nie przeszkadzaj, nie chciałaś go, to teraz możesz mieć żal sama do siebie, daj innym się zabawić.
- Maja zastanów się, błagam Cię!
Dziewczyna była kompletnie zaskoczona i jednocześnie rozczarowana zachowaniem siostry. Co prawda wiedziała, że Maję stać na wiele, ale na coś takiego? To przerosło jej oczekiwania. Zdezorientowana wróciła na dół, opowiedziała całe zajście przyjaciołom, którzy podobnie jak ona, nie wiedzieli jak się zachować.
- Majka jest młoda, nie zna jeszcze dobrze życia, widocznie musi się przekonać jacy faceci są- pocieszała przyjaciółkę Alicja.
- Jak to nie wie... miała chłopaka, który ją zdradził, rozstali się, chciała popełnić samobójstwo, nie pamiętasz?
- Widocznie dla niej to mało albo korzysta z życia, albo chce się ponownie przewieźć. Nie ograniczaj jej, ma swoje lata, może i wie co robi, to jest jej sprawa, to ona będzie cierpieć, Ty nie możesz zrobić nic, cieszę się, że to Ty nie znalazłaś się z nim w łóżku- dodał Alan.
- Ja z nim w łóżku? O czym Ty w ogóle mówisz i po co?
- Oj, tak tylko powiedziałem. Widocznie masz więcej oleju w głowie niż Twoja siostra, to jest jej życie, niech robi co chce i z kim chce, prędzej czy później zrozumie, że nie chcesz dla niej źle.
Minęło kilka dni. Wrócili rodzice dziewczyn, którzy o niczym się nie dowiedzieli, siostry co prawda ze sobą nie rozmawiały od zajścia imprezowej nocy, lecz nie przykuło to uwagi ich rodziców. Doszło jednak do nieprzyjemnego zdarzenia. Pewnego dnia Maja oznajmiła przy obiedzie, że zaprosiła swojego nowego chłopaka, którego chciałaby przedstawić rodzicom. Po jakimś czasie rozległ się dźwięk dzwonka do drzwi, a w progu domu stanął Adam.
- Adam?! Co Ty tu do cholery robisz?- odezwała się poirytowana Wiktoria.
- O, to wy się znacie?- dopytywał ich tato.
- Tak... to mój kolega ze szkoły- dziewczyna nie chciała dać rodzicom do zrozumienia co to za chłopak, wolała, żeby sami się przekonali.
Po obiedzie, który przebiegł w dość sympatycznej atmosferze (jedynie Wiktoria nic się nie odzywała albo bardzo mało) siostry zmywały naczynia.
- Możesz mi powiedzieć co Ty robisz? Po co go tu zapraszasz, od kiedy jest Twoim chłopakiem?- zaczęła rozmowę Wiktoria.
- A co? Myślisz, że tylko Ty jesteś taka piękna i się możesz spodobać jakiemuś chłopakowi? Jak widać ja też mogę. Jesteśmy parą od tamtej imprezy, od zajścia w moim pokoju, pamiętasz prawda? uśmiechała się ironicznie nastolatka.
- Wiesz co? Chciałam Twojego dobra, ale widzę, że do Twojej pustej główki nic nie dociera, ale to Twoje życie. Rób mi dalej na złość, ale to Ty będziesz cierpieć, a nie ja. Nie przychodź wtedy do mnie, bo uśmiechnę się tak samo złośliwie, jak Ty teraz. odpowiedziała Wiktoria, wrzuciła ścierkę do zlewu i udała się do swojego pokoju.
Dziewczyna zadzwoniła natychmiast do swojej przyjaciółki, odpowiedziała wszystko dokładanie i dodała, że widzi po swojej siostrze, że się zakochała.
- Ala, gdyby jej na nim nie zależało nie przyprowadziłaby go tutaj. Nie chciałaby go przedstawiać rodzicom, ona nie jest aż tak złośliwa. Ale on ją zrani, to jest tylko jego zabawka.

cdn.

Julka.