W mojej głowie cz. 19

Kochani, pomóżmy Agnieszce :) Wystarczy wejść w poniższy link i kliknąć "lubię to" :)

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=461155277385352&id=281564682011080

W mojej głowie cz. 19

Wszystko jednak zmierza w innym kierunku, kiedy wychodząc ze szkoły mijam na korytarzu blond piękność- przyjaciółkę Thonyego. Zazwyczaj rzucam jej ukradkowe spojrzenie, podziwiając jej szczupłe i zgrabne nogi, duże oczy i lśniące włosy. Wszystko to czego nie mam ja. Tym razem przyłapuje mnie na podglądaniu. Przewiduję, że skrzywi się i coś skomentuje, ale ona uśmiecha się do mnie i kiwa głową. Nie odpowiadam, bo zakładam, że pewnie mnie z kimś pomyliła. Idę szybko do wyjścia.
-Julia? Julia Wilkinson?!- słyszę jej głos i staję nagle zszokowana.
Ona wie jak się nazywam?!
-Poczekaj!- Podbiega do mnie, a na jej twarzy nadal gości szeroki uśmiech.- To ja, Hannah!
To trochę przerażające, ale zaczynam się pocić. Moje ręce trochę drżą.
Opanuj się, mówię sobie w myślach i dając sobie mentalnego kopniaka. W twarz!
-To ty jesteś Jules, prawda?
Powstrzymuję się przed skrzywieniem, kiedy słyszę jak skraca moje imię i wypowiada je z dziwnym sykiem. Pewnie tylko mi się wydaje.
-Chodzimy razem na zajęcia z chemii do pani Gough- recytuję sztywno.
-No, tak!- wygląda na to, że nie o to jej chodziło.
Skąd ona, w takim razie, mnie kojarzy?
-Jesteś tą dziewczyną, o której cały czas mówi Thony!- piszczy podekscytowana, a ja rozglądam się dookoła szukając czegoś na co mogłabym upaść i umrzeć.
-Słucham?- pytam cicho. Nie jestem pewna czy mnie usłyszała.
-Spodobałaś mu się. Nie dziwię się. Lustruje mnie wzrokiem od góry do dołu.- Jesteś naprawdę urocza.
Ona nie mówi do mnie. A jeśli mówi do mnie to ma na myśli siebie. Bo to ona jest urocza, a nie ja.
-Ale& Ja& Nie wiem, co&- jąkam się.
-Magnez to idiota. Nie przejmuj się nim!
-Nie przejmuję- kłamię, starając się mówić normalnie, ale mój głos jest mi obcy.
-Przyjdź dzisiaj na imprezę. Będzie Thony! Podobasz mu się, ale on tego nie przyzna. Jest trochę nieśmiały.- Patrzę na nią otępiała. Czy ona właśnie zaprosiła mnie na piątkową imprezę?- Tak, wiem. Nie wydaje się być nieśmiały, ale jeśli chodzi o uczucia, to zachowuje się jak mały chłopczyk.
-Ja?
Wow! Cóż za dobór słownictwa! I dziwisz się, że wcześniej cię nie zaprosili, myślę gorzko.
-No, pewnie!- Jej śmiech rozbrzmiewa w moich uszach. Jules, załóż jakąś seksowną kieckę, najlepiej krótką! O jedenastej w moim domu.
-Nie wiem, gdzie mieszkasz.
-Daj mi swój numer, napiszę ci smsa.

cdn.

W.W.G