Zamknij oczy roz. 2 cz. 53

Jutro wielki dzień! :(

 ROZDZIAŁ DRUGI

cz.53

-Może Cie podwiozę?- pyta,gdy podbiega do mnie. Jestem zmieszana i nie wiem co odpowiedzieć. Nie jestem przekonana,że to dobry pomysł,ale jednocześnie nie chcę być niemiła.
-W sumie czemu nie-uśmiecham się delikatnie,a on wygląda na wyraźnie usatysfakcjonowanego. Wychodzimy na zewnątrz,a on prowadzi mnie do swojego auta. Otwiera przede mną drzwi,a ja wchodzę do środka.
-Chciałabym Ci podziękować- mówię,gdy Aleks odpala samochód.
-Za co?- spogląda na mnie uśmiechnięty.
-Za to,że to w sumie dzięki tobie lecę do Los Angeles, na sesję zdjęciową do prestiżowego magazynu. W życiu bym się tego nie spodziewała. Dziękuje,że mnie na to namówiłeś-uśmiecham się do niego z wdzięcznością,a on kręci przecząco głową.
-Wszystko to zawdzięczasz sobie Amando,pamiętaj o tym- mówi stanowczo,posyłając mi krótkie,ale intensywne spojrzenie. Zaciska mocno dłonie na kierownicy,nie wiem, co to ma oznaczać. Zdenerwowałam go?
-Ile lat siedzisz już w tym zawodzie?-zmieniam temat.
-Będzie już jakieś 16 lat.
-A co z rodziną? Żona,dzieci?- pytam,a on spogląda na mnie jakbym poruszyła drażliwy temat.
-Mam syna. Ma na imię Oscar. Z żoną rozwiodłem się dwa lata temu.
-Przykro mi- odpowiadam smutno.
-To moja wina. Miałem romans z jedną z modelek.-rzuca mi spojrzenie pełne czegoś,czego sama nie potrafię nazwać. Jego oczy są pełne tajemnic.
-Każdy popełnia błędy- rzucam.
-Nie każdy takie, jak ja- odpowiada z irytacją,a ja posyłam mu pytające spojrzenie. Aleks chyba nie chce kontynuować tego tematu,więc odpuszczam.
-Mieszkasz sama?-teraz to on zadaje mi pytanie.
-Nie,z przyjacielem- odpowiadam,a on unosi brwi w efekcie zaskoczenia.
-Przyjaźń damsko-męska? Czy coś takiego w ogóle istnieje?-w jego głosie pojawia się sarkazm.
-Najwyraźniej tak-odpowiadam,a on uśmiecha się pod nosem. Hamuje na światłach,odwraca wzrok w moją stronę i mi się przygląda.
-Zielone-rzucam delikatnie speszona. To krępujące,gdy ktoś się na Ciebie gapi.
-Kto jeszcze leci z nami do L.A?-pytam.
-Asystentka naczelnej,wizażystka,fryzjer,mój asystent i to by było na tyle- odpowiada,a ja przytakuję głową.
-Skręć tutaj- wskazuje mu drogę.
-Teraz w lewo-mówię. Po chwili Aleks zatrzymuje się na moim osiedlu.
-Dzięki za podwózkę-uśmiecham się delikatnie.
-Proszę bardzo-posyła mi przenikliwe spojrzenie,a ja chwytam za klamkę i wychodzę.
Wchodzę do mieszkania i z wielkim entuzjazmem opowiadam Damienowi o przygodzie,jaka czeka mnie w Los Angeles.

cdn.

Natalia