Opowiadanie Karoliny cz. 15

http://www.youtube.com/watch?v=IC1rNJpJvSA

KOCHANI! WCZEŚNIEJ ZADAWANIE PYTAŃ MOGŁO SIĘ WYDAWAĆ TRUDNIEJSZE, JEDNAK TERAZ- WSZYSTKO JEST BARDZO PROSTE! OSOBY CHĘTNE DO ZAPYTANIA MNIE O COKOLWIEK ZAPRASZAM DO KLIKNIĘCIA W PRAWYM ROGU ZAKŁADKI "ZADAJ MI PYTANIE". ZOSTANIECIE PRZEKIEROWANI NA MOJE KONTO, GDZIE BĘDZIECIE MOGLI PYTAĆ O CO TYLKO CHCECIE- ANONIMOWO LUB ZE SWOJEGO KONTA O ILE TAKIE MACIE. :)

SWOJE OPOWIADANIA MOŻECIE WYSYŁAĆ NA MAILA:

[email protected]

PROSZĘ, ABY PRACE BYŁY PODPISANE ORAZ DOKOŃCZONE! :)

cz. 15

Kolejny poniedziałek, jednak wyglądający inaczej niż dotychczas. Do szkoły przyszłam z Mają. Idąc na piętro, gdzie miałyśmy mieć lekcje, zauważyłam Michała z kolegami. Podeszłam więc od tyłu i przytuliłam go. Michał odwzajemnił uścisk i pocałował mnie. Jego koledzy patrzyli na nas zdezorientowani, jednak po chwili rozmawialiśmy wszyscy razem. Spędzałam czas z Michałem głównie w szkole, bo po lekcjach był zajęty nauką do matury. Czekaliśmy oboje aż w końcu będzie miał ją za sobą. Nastąpił dzień zakończenia roku maturzystów, a potem długi weekend majowy, który spędziliśmy w swoim towarzystwie. Teraz Michał jest już po maturze. Jestem taka szczęśliwa, że mimo ogromu straconego czasu, płaczu, tęsknoty i traconych nadziei, udało się. Michał jest mój. Warto było tyle czekać!

koniec!

Karolina