Pisała Basia cz. 11

http://www.youtube.com/watch?v=BxLFc9Bhb1Y

Kochani, chciałabym niedługo zacząć dodawać nowe opowiadanko. Jeżeli macie jakąś swoją pracę (oczywiście może być długa!), to proszę wysyłajcie ją na maila: [email protected] :)

CZĘŚĆ JEDENASTA

Po kilku miesiącach odzyskałam częściową pamięć. Rozpoznawałam
rodziców i najbliższą rodzinę, pamiętałam niektóre sceny z
dzieciństwa, ale nie mogłam sobie przypomnieć kim bym dla mnie Olek.
Przychodził, pokazywał mi zdjęcia, opowiadał, ale ja nie mogłam sobie
nic przypomnieć.
Pewnego dnia wybrałam się na spacer. Szłam przez park, a przed oczami
zaczęły pojawiać się obrazy z przeszłości. W każdym z nich był
Olek. Przypomniałam sobie jak Go nazywałam. Zaczęły mi lecieć łzy.
Zadzwoniłam do niego i powiedziałam: Cześć Misiu. On był w szoku.
Słyszałam, że też się wzruszył. Po chwili odpowiedział Hej słońce.
Odzyskałaś pamięć. Tam bardzo na to czekałem. Gdzie jesteś?
Powiedziałam, ze w naszym parku. Kazał mi czekać. Piętnaście minut
później był już przy mnie, zmęczony.
Przybiegł do mnie, wziął mnie na ręce, mocno przytulił i pocałował.
Byłam szczęśliwa. Nawet bardzo. A Olek odetchnął z ulgą i wyszeptał
Tak bardzo Cię kocham Myszko. Miałam nadzieję, że wrócisz, że
przypomnisz sobie wszystko. Nie umiałbym żyć bez Ciebie. Ja się
popłakałam. Ze szczęścia oczywiście.

KONIEC

Basia