Kłamstwa cz. 43

http://www.youtube.com/watch?v=Q6ICop2Si2g

POPRZEDNIA CZĘŚĆ

http://ask.fm/opowiadaniazsercemx3

Kłamstwa

część czterdziesta trzecia

-Niech każdy z Was weźmie kartkę i długopis- powiedziała Gloria. Wszystko wstali z krzeseł i wykonali jej polecenie. Kilkanaście sekund później, znowu siedzieliśmy na swoim miejscach.
-Dzisiaj porozmawiamy o tym, jak oceniacie siebie nawzajem. Odrysujcie na kartce swoją dłoń.
Uniosłam brwi. Czy to były zajęcia plastyczne? Pomimo to, wykonałam polecenie Glorii. Kiedy wszyscy skończyli, dziewczyna powiedziała:
-Dobrze. Teraz poproście osoby obok Was, żeby pomogła Wam przyczepić tę kartkę na wasze plecy. Kiedy skończycie, zacznijcie chodzić po sali i pisać każdej osobie w środku dłoni na kartce, jedną dobrą cechę tej osoby. Nie podpisujcie się. Zaczynajcie.
Spojrzałam na Maję.
-Już wiem, co Ci napiszę na kartce- oświadczyłam i przypięłam jej szpilką kartkę do bluzki. Potem ona zrobiła mi to samo.
-A co takiego?
-Piękna figura- powiedziałam i posłałam jej całusa.- Nie ruszaj się- zaczęłam pisać to, co powiedziałam ozdobnymi literami z zawijasami.
-Co tak długo& Kłamiesz! Wcale nie piszesz o mojej figurze!- roześmiała się Maja. Szybko dokończyłam i wytknęłam jej język.
-Jak nie. Sama zobaczysz. Po prostu lubię ładnie pisać i robię to długo.
-Mhm&- mruknęła dziewczyna, kiwając głową i mrużąc oczy. Wstałam i podeszłam do kolejnej osoby. Była to ta dwunastolatka, której widok przykuł moją uwagę na pierwszych zajęciach. Usiadłam i przycisnęłam długopis do jej pleców. Nie wiedziałam, co miałam jej napisać. Przecież tak właściwie jej nie znałam. Postanowiłam kłamać. Znaczy, nie do końca kłamać. Tylko zgadywać, jaka ta osoba może być. Uwierzcie mi, to była świetna zabawa. Dwunastolatce napisałam, że ma piękne włosy, dziewczynie, która przypominała gotkę- że świetnie się maluje. Kiedy podeszłam do Tomka, nagryzmoliłam szybko na jego kartce. Szczery. Kiedy zapisałam ostatnią kartkę, usiadłam i uśmiechnęłam się do siebie. Jakie kłamstwo potrafi być wspaniałe.
-Dobrze, teraz zdejmijcie kartki i przeczytajcie to, co zostało tam napisane przez waszych kolegów- powiedziała Gloria. Odpięłam szpilkę z mojej bluzki i wyprostowałam kartkę. Zaczęłam czytać. Odważna, szczera, uśmiechnięta, szalona, piękna, WSPANIAŁA!, piękne włosy, zagubiona. Zatrzymałam się przy tym słowie i rozejrzałam się po Sali. Kto mógł to napisać? Zagubiona? Czy ja wyglądam na zagubioną osobę? Roześmiałam się cicho. No nie sądzę.

CDN.

Priim