Kłamstwa cz. 40

http://www.youtube.com/watch?v=O-zpOMYRi0w

POPRZEDNIA CZĘŚĆ

http://ask.fm/opowiadaniazsercemx3

Kłamstwa

część czterdziesta

Odwróciłam się w tę stronę, z której dochodził głos Dawida. Wydałam cichy okrzyk. Podeszłam do Zuzy i oderwałam ją od Dawida.
-Suka!- krzyknęłam i dałam jej siarczysty policzek. Dziewczyna zatoczyła się i wylądowała na tyłku. Wszystkie rozmowy ucichły, a wszystkie oczy były zwrócone na mnie i Zuzę.
-Diana&- powiedziała cicho i spojrzała na mnie.- To on się do mnie przykleił. Przecież wiesz, że nigdy bym Ci czegoś takiego nie zrobiła- próbowała się tłumaczyć.
-Diana nie słuchaj jej- powiedział Dawid i spojrzał na mnie błagalnie.
-Odwalcie się ode mnie oboje- wysyczałam i ruszyłam w stronę ścieżki. Byłam roztrzęsiona, czułam jak serce łomocze w mojej klatce piersiowej. Znowu zobaczyłam przed oczami Zuzę, która całuje Dawida. Jak ona mogła?! Co z tego, że była pijana. Nie miała prawa tego zrobić! Nie płakałam. Po prostu czułam w sobie ogromny gniew. I wtedy otworzyłam oczy. Znowu byłam w pokoju Glorii. Poczułam znajomy zapach pomarańczy. Wspomnienie się skończyło. Jednak uczucie gniewu zostało. Trzęsły mi się ręce. Nadal miałam ogromny żal do Zuzy, za tamto wydarzenie. Jednak to nie ta sytuacja przelała czarę. Coś innego sprawiło, że nasza przyjaźń przestała istnieć. Westchnęłam. Gloria spoglądała na mnie zaciekawiona i jednocześnie zaniepokojona.
-Zobaczyłaś ducha?
Pokręciłam przecząco głową. Dlaczego wspomnienia wywołują we mnie zawsze tyle emocji?
-Wszystko dobrze.
Jednak nie było wszystko dobrze.
-Dzisiaj po spotkaniach w grupach jedziemy wszyscy na wycieczkę. Pamiętasz?- powiedziała Gloria. Uniosłam brwi.
-Słucham?
Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko.
-Nie czytasz tablicy z ogłoszeniami, co? Kartka z informacją o wyjeździe jest tam od wtorku.
Westchnęłam.
-A gdzie jedziemy?
-To niespodzianka, ale uwierz mi, wszystkim Wam się spodoba. O 12 zbiórka na parkingu. Będzie sprawdzana obecność, więc nie ma szansy, żebyś nie pojechała. Ale naprawdę, gwarantuję Ci, że będzie super!- powiedziała dziewczyna i klepnęła mnie w plecy.- Chciałabyś jeszcze o czymś pogadać? Bo wiesz, muszę jeszcze dokończyć konspekt na nasze dzisiejsze spotkanie w grupach.
-Nie ma sprawy. To wszystko. Dziękuję- powiedziałam i uśmiechnęłam się. Wstałam z łóżka i pożegnałam się z Glorią. Zamknęłam cicho drzwi i ruszyłam w stronę stołówki. Jednak kiedy weszłam do pomieszczenia, okazało się, że nikogo w nim nie było. Śniadanie się skończyło. Postanowiłam pójść do Kacpra. Niby starałam się spędzać z nim dużo czasu, ale nie wychodziło mi to zbyt dobrze. Większość wolnego czasu spędzałam z Maggie i resztą cheerleaderek. Ostatnio zaprzyjaźniłam się też bardziej z Mają. Miała rację, po ogłoszeniu przez nią, że ma romans z wolontariuszem, zdobyła sławę. Wszyscy o niej mówili. Niektórzy uważali, że to okropne, żeby romansowała ze starszym od siebie chłopakiem. Inni ją właśnie za to podziwiali. Zdania były podzielona, a Maja była sławna. Dotarłam do pokoju z liczbą 123 na drzwiach i zapukałam.
-Proszę- usłyszałam głos Kacpra. Otworzyłam drzwi. Chłopak siedział na łóżku. W pomieszczeniu znajdowało się również kilkoro jego znajomych. Zobaczyłam Tomka i Sarę, których poznałam kilka dni temu. Reszty osób nie znałam. Wszystkie oczy były zwrócone w moją stronę. Zarumieniły mi się trochę policzki.

CDN.

Priim