Pisała Woqustale63 cz. 2

http://www.youtube.com/watch?v=q8yjlmMXPtc

Jest piątek, może Wam się nudzi, chcecie o coś popytać? Zapraszam :)

klik!

część druga

-Od kilki dni, co ranek słyszę to samo. Nie mogę patrzeć na to jak się męczysz. Ven nie chce pewnego dnia przyjść do szkoły i dowiedzieć się, że wylądowałaś w szpitalu przez osłabienie organizmu!-Zdenerwowała się. To nie było podobne do Kati. Zawsze miała stalowe nerwy. Podniosłam powieki, bo czułam, że już nic nie robi z moją twarzą. Popatrzyłam w kąt łazienki i zobaczyłam moją przyjaciółkę siedzącą na płytkach.-Nie chce cię stracić, rozumiesz?-Było mi jej żal. A siebie miałam ochotę zabić. Nawet nie zauważyłam, jak bardzo ją ranie. Jak bardzo poświeciłam się i ile czasu straciłam na zapomnienie. A i tak nic z tego nie wyszło. Ciągle jest ze mną to samo. Ale nie oszukujmy się. Nie chciałam zapomnieć. Okłamywałam się, że wszystko się ułoży. Ale czas pogodzić się z tą yy porażką? Nawet nie wiem, jak to nazwać. Szybko do niej podeszłam i kucnęłam naprzeciwko niej.
-Nigdy mnie nie stracisz. Widzę, co się ze mną dzieje. Nie umiem się chwilowo podnieść. Przecież sama dobrze wiesz, jak ciężko znosi mi się porażki. A jak trudno odzwyczajam się od ludzi. Ja, ja nie chcę już tęsknić za tym czego nie ma. Nawet nie powinnam. Wiem, że mam ciebie przy sobie i to jest najważniejsze.-Przytuliłyśmy się do siebie najmocniej, jak umiałyśmy. W wtedy chyba wszystko do mnie dotarło. To, że ten związek się skończył, to wcale nie koniec świata. To koniec jednego, a początek czegoś znacznie nowego. Swoją ignorancją, nawet nie zauważyłam, jak ranie wszystkich dookoła. Czas to zmienić. Straciłam już miesiąc. Cholerny miesiąc. Głupia się okłamywałam. Czas to zmienić. Ale naprawdę się boję, że nie dam rady. Szybko zmyłyśmy się z Kati z toalety i wyszłyśmy ze szkoły. Nie byłyśmy w stanie iść na jakąkolwiek lekcje. A wagary od czasu do czasu, dobrze nam zrobią. Najpierw poszłyśmy do galerii. W końcu zakupy zawsze poprawiają kobiecie humor. Przeszło mi przez myśl, żeby zahaczyć o fryzjera, ale szybko zrezygnowałam z tej myśli. Chciałam zapomnieć, a nie na siłę się zmieniać. To było by bez sensu. Kolejny raz wyciągnęłam telefon. Robiłam to miliony razy każdego dnia.

CDN.

Woqustale63