Jestem w ciąży... cz. 2

http://www.youtube.com/watch?v=u0rMCh3w_18

Widzę, że bardzo zaciekawiło Was te opowiadanie :)

Nic dziwnego- jest naprawdę ciekawe i całkiem inne. :D

Wysyłajcie swoje opowiadania na maila: [email protected]

CZĘŚĆ DRUGA

Mężczyzna, którego bardzo kocham& Czy kochałam? Ach sama na razie nie wiem... Miłość mojego życia od tak zmieszała mnie z błotem i tak łatwo nazwała szmatą i dziwką? Wiem,  że się między nami psuło od jakiegoś czasu& W żadnym związku, nigdy nie jest kolorowo. Ale& Ech! Nie mogę! Za świeże rany. Nie mogę tego tak bardzo przeżywać. Nie chce! Po dwudziestu minutach mojego płaczu, usłyszałam furgot samochodu.
 -Ala! Alicja, gdzie jesteś?!-Mój braciszek. Chciałam krzyczeć, że tutaj-na ławce. Ale nie mogłam wydobyć z siebie żadnego dźwięku. Wyszedł tylko straszny jęk.-Ala, bosz jak ty wyglądasz?!
-Za-zabierz mnie s-stąd. Pro-o-sze.
-Już!-Nie miałam nawet siły wstać. Kuba musiał mnie wziąć na ręce i zanieść do auto.-Zajebie skurwysyna.-Nie miałam nawet siły mu odpowiedzieć. Położył mnie na siedzeniu i odjechaliśmy z piskiem opon. Zasnęłam. Przebudziłam się tylko na chwile. Pamiętam rozmowę Kuby i Magdy.
-Boże, co się stało?!
-Ciii. Śpi.
-Ale co się stało?
-Leon.
-Wiedziałam, że ten sukinsyn coś jej w końcu zrobi&
-Ale nic mi nie powiedziała. Nie była w stanie. Zobaczyłem ją leżącą na ławce na dworcu. Nawet nie mogła  wypowiedzieć słowa.
-Myślisz, że ją pobił?
-Nie widziałem żadnych siniaków. Nie okazywała jakiś oznak, że coś ją boli.
-Tyle dobrego.
-Gdyby podniósł na nią rękę, to skurwiel już by nie żył!-Położył mnie na łóżku i wyszedł razem z Magdą. A ja zapadłam w błogi sen& Obudziłam się koło dziesiątej. Na początku nie mogłam skojarzyć gdzie jestem. Dopiero jak chwile poleżałam, przypomniałam sobie wczorajsze zdarzenie. Mimowolnie krople słonych łez poleciały po moich policzkach. Wzięłam telefon do ręki i zobaczyłam 13 nieodebranych połączeń od Leona i pełno wiadomości. Wszystkie te samej treści, że przeprasza i zachował się jak kretyn. Nie odpisałam. Usunęłam wszystko. Ubrałam się w jakieś dresy i zeszłam na dół. Zobaczyłam Magdę krzątającą się po kuchni. Usiadłam bezszelestnie za stołem i wpatrywałam się w jeden punkt. Nagle Magda się odwróciła.
-Boże Ala chcesz żebym na zawał padła!
-Wybacz. Nie mam ochoty się odzywać.
-Mała co się stało? Chcesz pogadać?
-A to coś zmieni, że powiem ci co się stało?
-Na pewno ci cholernie ulży.
-Jestem w ciąży...-Powiedziałam cicho.
-Słucham? Z kim? Proszę powiedz, że to nie Leon...-Łzy mimowolnie zaczęły lecieć po moich policzkach.
-Wczoraj powiedziałam mu o ciąży, a on wyzwał mnie od dziwek i powiedział, że to nie jego dziecko.
-Cii. Nie płacz. Nie płacz już. Nie jest tego wart.
-Już nie żyje.
-Kuba nie!-Wybiegłam za moim bratem z domu. Proszę cię wróć! Nic nie zdziałasz robiąc mu krzywdę.
-Jeżeli nie zaboli go psychicznie, to przynajmniej fizycznie będzie się zwijał z bólu.
-Wiem, że mnie kochasz i chcesz mi pomóc, ale wiesz, że ranieniem kogoś kogo kocham nic nie zdziałasz!-Nie zwracał nawet uwagi na to co mówię. Odjechał z piskiem opon. A ja zaczęłam biec za nim. Co było cholernie głupie, bo do jego domu było kilkanaście kilometrów. Nagle stanął przy mnie samochód.
-Alicja wsiadaj!-Magda zawiozła mnie do Leona najszybciej jak się dało. Pod domem stał ledwo co zaparkowany samochód Kuby, a drzwi były uchylone. Ze środka było słychać wrzaski.

CDN.

Woqustale63