Siemasiema cz. 12

http://www.youtube.com/watch?v=5FEAVcMQPO8

W końcu jest mój kochany photoblog! *.*

Klikajcie oczywiście fajne, trochę czasu straciliśmy przez przerwę techniczną, a chciałabym zdążyć dodać jeszcze dzisiaj wszystkie zaplanowane wpisy :)

PLAN NOTEK NA DZIŚ
1.    Kolejna, dwunasta część opowiadania Siemasiema
2.    Kolejna, czwarta część Uczuć zamkniętych w butelce autorstwa Sanni
3.    Cytaty z bardzo lubianego filmu :)
4.    Tekst autorstwa Jacka Schlattera
5.    Trzynasta część opowiadania Siemasiema
6.    Cytaty z piosenek Sylwii Grzeszczak
7.    Notka przemyśleniowa

CZĘŚĆ DWUNASTA
Obudziłam się przed świtem. Przez chwilę jeszcze leżałam nieruchomo,uświadamiając sobie,gdzie jestem. W głowie szumiał mi jeszcze wczorajszy alkohol,smak w ustach przypominał popielniczkę zmieszaną ze starą gumą.
- Ech, cholera. - mruknęłam. - Chyba przesadziłam. - zwlokłam się z łóżka i spojrzałam przed siebie gdzie zauważyłam lustro w drzwiach szafy. Skrzywiłam się z niesmakiem. Czerwone oczy, spierzchnięte wargi, włosy sterczące we wszystkich możliwych kierunkach. I ta wygnieciona koszulka, nie należąca do mnie. Rozejrzałam się po pomieszczeniu. Nie znałam tego miejsca. Nie pamiętałam jak się tutaj znalazłam. Wspomnienia przelewały się przez głowę jak bystra rzeka. Gdy tylko usiłowałam pochwycić jakieś mgnienie wczorajszego dnia, wymykało mi się natychmiast, przelewało przez palce i uciekało. Jęknęłam cicho i złapałam się za skronie. Zza mgły wyłaniały się jakieś twarze. Impreza, goście, lejący się alkohol , śmiechy i Maik.Potem? potem ciemność.Ale gdzie on jest? Obejrzałam się na drugi koniec łóżka, było puste. A może już wstał? Czy przespałam się z nim? Jęknęłam w myślach,  nagle usłyszałam kroki,ktoś szedł po korytarzu i pewnie zaraz tutaj wejdzie. Okryłam swoje prawie nagie ciało kołdrą i wbiłam wzrok w drzwi. Kiedy się otworzyły w drzwiach ukazał się rozanielony Maik.
- Cześć skarbie. - mruknął i podszedł do mnie nachylając się nade mną by mnie pocałować. Nie wiem czemu to zrobiłam ale wzdrygnęłam się odsuwając się od niego ze wstrętem. - Co jest? - bąknął zdziwiony. Odsunęłam się bardziej i szepnęłam. - Maik, ja nic nie pamiętam. - wybuchłam płaczem przerażona tym faktem i spojrzałam na niego na wpół przymkniętymi oczami. - Bo byłaś zalana. - odparł nonszalancko i usiadł. - Właśnie! co się stało? - za jąkałam się ,na ponów zanosząc się płaczem. - Spędziliśmy ze sobą noc. - zaśmiał się rozbawiony a ja wbiłam w niego przeszywający wzrok.
- No co tak patrzysz? sama chciałaś. Nie mazgaj się tak. - machnął obojętnie ręką. i sięgnął do szuflady po czystą koszulkę ,po chwili ubrał ją i złapał za swoje szorty chcąc je ściągnąć w dół. Widząc co zamierza zrobić uniosłam dłoń robiąc się zielona na twarzy.
- Nie ,stop! - wrzasnęłam i w ostatniej chwili wyskoczyłam z pościeli biegnąc w  samej koszulce w stronę łazienki. Zamknęłam łazienkę i przez chwilę stałam oparta o drzwi z zamkniętymi oczami. Serce kołatało mi tak w piersi iż miałam wrażenie,że zaraz umrę. Nachyliłam się nad sedesem i zwymiotowałam na samą myśl o tym jak się wczoraj zachowywałam i co Maik mi zrobił. Druzgocąca myśl pojawiła  mi się w głowie ale ja nie chciałam jej przyswoić. Opukałam usta i spojrzałam w lustro. Łzy zaczęły spływać po moich policzkach. Nie potrafiłam ich powstrzymać.
- Wykorzystał to,że byłam pijana. - powiedziałam sama do siebie i pociągnęłam nosem. Otarłam łzy i wzięłam kilka głębszych wdechów. Złapała za klamkę, naciągnęłam koszulkę jak najbardziej na uda i weszłam z powrotem do pokoju. Maik siedział na łóżku już ubrany, wpatrywał się we mnie wyczekująco.
- Gdzie moje ciuchy? - zapytałam ze spuszczoną głową. - Tam. - wskazał na drugi koniec łóżka. Podreptałam tam i usiadłam plecami do niego. - Nie odwracaj się. - nakazałam i ubrałam na siebie wczorajszą bieliznę. - Nie wygłupiaj się Lusiana , teraz się wstydzisz? - zapytał unosząc brew. - Zamknij się Maik! - warknęłam z odrazą czując do niego w tej chwili jedynie wstręt. Ubrałam się do końca , zapięłam buty i skierowałam się w stronę drzwi. -  Zaczekaj! - poprosił wstając i zbliżając się do mnie. - Nie podchodź! - syknęłam i poczułam ,że znów łzy mi płyną po policzkach. -  Wiedziałeś,że nie jestem jeszcze gotowa! wiedziałeś Maik! - krzyczałam zdenerwowana , chciał co powiedzieć ale w ostateczności zamilkł. Nie miał nic na swoją obronę. - Nigdy Ci nie wybaczę! Nigdy nie wybaczę ci tego,że wykorzystałeś to ,że byłam nawalona! - krzyczałam szlochając po czym wybiegłam z jego domu trzaskając drzwiami. Biegłam przed siebie. W tej chwili pragnęłam być niewidzialna. Wbiegłam na ulicę i usłyszałam przeraźliwy pisk samochodu.

CDN

Siemasiema