130.

Nie musisz trzymać za rękę. Idź obok. Po prostu bądź. Tu i teraz. I zawsze. Koło mnie. Bądź w taki sposób, żebym zawsze wiedziała, że jesteś, bo chcesz. Bo tak jest dobrze.

Opętana jego urokiem.

- Zrobiłabym dla Ciebie wszystko.
- Nie trzeba wszystko.
- Tylko co?
- Tylko mnie kochaj.

Ludzie z kosmosu skaczą, a Ty boisz się zagadać.

Każda chwila, każde słowo było dla niej najważniejsze, najwspanialsze i jedyne. Kochała go mimo i wbrew. Za wszystko. Nawet za to, co było złe.

Gdy widzę ich razem, przestaje normalnie funkcjonować. Mięśnie serca zaciskają się pod wpływem bólu, a przez gardło przepływają miliony negatywnych wibracji powodujących natłok łez. Ręce drżą jak oszalałe, a twarz pokazuje wprost, że wciąż go kocham.

I ten strach, że nie znajdziesz lepszego, bo nie zasługujesz.

Najsmutniejsze są oczy, w których zgasła nadzieja.

I ten jego cholernie słodki uśmiech, który doprowadza mnie do szaleństwa <3

To jest właśnie prawdziwa miłość. Kiedy kochasz bez względu na wszystko, kiedy potrafisz wybaczyć nawet, kiedy bardzo cierpiałeś. Kiedy w tej właśnie jednej osobie skupia się cały Twój świat i jej szczęścia pragniesz najbardziej, czasem nawet kosztem własnego.

Istnieje ogromna różnica między moim wzrokiem w Twoją stronę, a Twoim wzrokiem w moją stronę.

Uzależniasz, wiesz?

Idealny stan zachwycenia się Tobą.

Lubię wypowiadać Twoje imię, głośno i wyraźnie. Smakujesz mi malinami.

- Aż tak jej na mnie zależało?
- Aż tak.

Nie każdy uśmiech to oznaka radości, wiesz?

Na obecną chwilę wystarczyłby mi tylko spacer z Tobą.

Czuję się bezpieczna, gdy Twoje palce są splecione z moimi.

Uwielbiam, gdy jesteś.

Brak mi nadziei, że mogę żyć z Tobą.
Brak mi wiary, że umiem żyć bez Ciebie.

Kocham chwile, gdy w tym samym momencie wpadamy na siebie spojrzeniami.

Przenikasz moje zmysły, choć znam tylko Twoje imię.

~ Daria