1652.

Le­piej um­rzeć, niż zdradzić swoich przyjaciół. 

Z kimś... z kim, każde­go dnia, na no­wo będziemy uczyć się oddychać. 

Tęskni­my za przy­jaciółmi, bo przy­jaźń to naj­lep­szy sys­tem ochron­ny człowieka...[...] 

W przy­jaźni nie ma obo­wiązku mówienia so­bie wszys­tkiego, to po­win­ność która auto­matycznie wypływa z serca. 

Cza­sami wys­tar­czy tyl­ko, że usiądziesz obok i pot­rzy­masz mnie za dłoń...
Cza­sami wys­tar­czy tyl­ko, że usiądziesz obok i ob­da­rujesz mnie uśmiechem...
Cza­sami wys­tar­czy tyl­ko, że usiądziesz obok i po pros­tu będziesz milczał...
I wca­le nie mu­sisz za­nosić się płaczem. Mówić jak mi współczu­jesz, jak bar­dzo jest Ci przyk­ro. Wys­tar­czy byś był. Nic więcej. 

U bo­ku ko­goś, przy kim nie będę się bać sta­rości. Tak... Te­go pragnę. 

Przy­jaciel ? Oso­ba, która do­pełnia roz­działy nasze­go życiorysu. 

Przy­jaciel jest jak po­duszka po­wiet­rzna, która wpraw­dzie nie lik­wi­duje tra­gedii, ale koi cios. 

W przy­jaźni ważne jest, że dru­ga oso­ba mówi nam to cze­go nie widzimy. 

Praw­dzi­wy przy­jaciel to skarb, który sam poz­wa­la się odnaleźć. 

Nie każ mi za­mieniać rąk na skrzydła, bo czym pod­niosę cię, gdy upadniesz? 

Do­tyk ręki spra­wia, że człowiek wie­rzy w blis­kość oso­by, która jest przy nim. 

Cza­sem, je­dyne cze­go pot­rze­buje­my, to zjeść pu­dełko lodów, przy­tulić się do naj­lep­sze­go przy­jaciela i wypłakać mu się w ramię. 

Można żyć albo ciekawie i niewygodnie i pokonywać w sobie wygodnictwo, albo wygodnie i nieciekawie. 

 

Jesteśmy stworzeni z dwóch kontrastujących idei: miłości i strachu. Wybierz jedno z nich i żyj. 

 

Trzeba mieć w sobie odrobinę szaleństwa. By odczuwać urodę życia, warto zawierzyć własnej wyobraźni. A być sobą, to istnieć często wbrew otoczeniu i powszechnie uznawanym wartościom. 

Z żartem jak z solą, nie przesadź, bo bolą. 

 

CHCECIE JAKIEŚ OPOWIADANIE? MAM OCHOTĘ COS NAPISAC HAHA ;D

 

~ Kamila ( ask . fbl )