a z ust "Kurwa mać,

kurwa mać i kurwa mać!"

I dłużej się nie uda grać mi,

w końcu nóż wbiję w klatki,

bo lepiej by było gdybyśmy byli martwi.

Gdyby nie to, że już nie mamy tylu spięć,

to zbiłbym termometr i wpierdolił rtęć.

I gdyby nie to wszystko to byłoby dobrze wiesz,

a tak poza tym, to wcale nie jest okej,

Nie jest okej. 

Cześć..

niczego mi nie obiecuj i niczego nie zapewniaj i nie wróż nam wspólnego przyszłego życia.

 Nauczyłam się, że nie warto wierzyć w jakiekolwiek obietnice. Nie należy brać ich do serca, 

bowiem nikt nie jest w stanie przewidzieć przyszłości i zapewnić, że uczucie nie ustanie, nie 

zmieni się... a niespełnione obietnice od ukochanej osoby, która odeszła bolą najbardziej. 

Już nie bujam w obłokach. Kieruje się realiami

Zgasiłam komputer,wyłączyłam telefon i z gorącą malinową herbatą przysiadłam na łóżku.

Okryłam ciało kocem ogrzewając dłonie gorącym napojem.Czuję jak z dnia na dzień coraz

 mniej mam w sobie emocji,coraz mniej mnie obchodzi.Nie chcę miłości, nie chcę już więcej

 uczucia.Nie chcę kjolejny raz sie rozczarować,tęsknić i płakać za kimś kto tak naprawdę 

nigdy nie kochał mnie.Wyrosłam już ze szczeniackiej miłości.Nie potrzebuje jej.Potrzebuję

 spokoju i równowagi,której zapewnić mogę tylko sobie sama.Upiłam kolejny łyk gorącej

 herbaty parząc sobie usta.Mimowolnie łzy pociekły mi popoliczku.Oszukuję sama siebie,ale

 wiem,że jak pozwolę się komuś zblizyć to kolejny raz zostanę zraniona.Boję sie samotności,

ale jeszcze bardziej boje się odtrącenia.Nie dziwią mnie słowa,że jestem zimna i niedostępna

 usłyszane juz niejednokrotnie od różnych chlopaków..Ale gdyby dowiedzieeli się ile przeżyłam

 w swoim krótkim życiu przyznali by mi order.Bo jak na 13-latkę przeżyłam za dużo.. 

Zimny primaaprilisowy wieczór. Ona ze słuchawkami w uszach siedziała na parapecie

wpatrując się w gwiazdy. W myślach był tylko on. Nagle na wyświetlaczu telefonu wyświetliło

się jego imie. W treści " przepraszam, to koniec.. ". Wybiegła z domu nie zwracając na nic uwagi.

Pobiegła do parku na most. Staneła na brzegu i rzuciła się krzycząc jego imie. W tej chwili przyszedł

kolejny sms.. " prima aprilis kochanie ". Było już za późno..

Zapłakana siedziała przy rozgrzanym grzejniku. Przykryta swoim ulubionym kocem popijała parzące kakao. Tysiące myśli przebiegało jej przez głowę, wymyślała nierealne historie z nim w roli głównej. Chociaż minął już rok nie potrafiła zrozumieć jak w ciągu jednej sekundy on odszedł od niej. Miała nadzieje że jeszcze kiedyś wróci. Założyła płaszcz i wyszła po cichu z domu tak aby nikt nie zauważył jej nieobecności. Wolnym krokiem ruszyła przed siebie patrząc na spadający śnieg. Nagle usłyszała głos dochodzący zza pleców.

- Zaczekaj. 

Przestraszona delikatnie odwróciła głowę. Kogo zobaczyła? Tak to był on. 

- Nagle sobie przypomniałeś że istnieje? - burknęła.

- Przez ten rok, który nas od siebie oddalił uświadomiłem sobie, że mi Ciebie brakuje.. - powiedział niepewnie. 

Nie wiedziała czy mu wierzyć, w końcu rozstali się przez inną dziewczynę.

- To co.. ona już Cię zostawiła? - zapytała z iskierkami w oczach.

- Tak.. - odpowiedział

Ucichła. Nie wiedziała co ma zrobić. Czuła się jakby miała być dziewczyną na pocieszenie. 

Nie zwracając na niego uwagi, ruszyła dalej.

- Stój! - krzyknął

- Mam czekać aż kolejny raz mnie zostawisz? 

- Obiecuje że już Cię nie zostawię.

- Dam Ci ostatnią szanse.. - powiedziała nie wierząc sama w to co mówi.

Złapał ją za rękę i razem szli z stronę jej domu. Nagle dostał sms-a. Ona specjalnie delikatnie spojrzała od kogo. Nadawcą była ona. W treści napisane " Przepraszam Cię za wszystko, nie chciałam żeby to tak wyszło. Wrócisz do mnie? Tęsknie. "

- Przepraszam, jednak nic z tego nie będzie. - powiedział puszczając jej rękę i po raz kolejny zostawił ją samą. 

- Wiedziałam.. - powiedziała szeptem do siebie.

Rzuciła się pod samochód.. On słyszał tylko pisk opon. Nie przejął się tym. Wrócił do swojej ukochanej, tak jakby nigdy nic się nie stało..

KURWA MAĆ!

nie mam opisów! ;c