Tekst.

Przyjaciele twoją koką, na zawsze opoką.

Możesz ich jarać do woli bez obawy, że coś się spierdoli.

Pokaż im, że są dla ciebie ważni, użyj swojej wyobraźni.

Oni to docenią, smutek w radosć zamienią.

Doceń to co masz i ujawnij swą twaz.

Czasem cię opierdolą byś na nowo ruszył głową.

Nie pozwól im wpaść w doła, posłuchaj swego anioła.

Zapytaj go o radę, zniszcz pomiędzy wami nienawiści balustradę.

Wiesz, że to trudne, przynajmniej umyjesz swe ręce brudne.

Brudne od złych decyzji, kłamstw i hipokryzji.

Naucz się żyć na nowo lecz przygotuj się na to, że nie będzie kolorowo.

Gdy upadniesz od razu wstań, pomyśl jaki z ciebie drań.

Obiecaj sobie, że nigdy więcej nie zrobisz tego drugiej osobie.

Że nie pozwolisz zrobić jej nic złego, niczego bolesnego.

Udowodnij, że można na ciebie polegać, nie zacznij od nowa wszystkiego rozpierdzielać.

Zaufaj swojej intuicji,  poszukaj nowej życia definicji.

Będzie tylko twoja, jedyna i niezastąpiona.

Tak żyj by innym radość dawać, kochaj swych przyjaciół, zacznij to co straciłeś nadrabiać.

Hm...nie wiem czy lepsze jak pisałam opowiadania czy to...nie umiem jakoś ostatnio wymyślić nowego opowiadania więc wklejam to.

Mam nadzieję, że jest to do strawienia i się komuś spodoba. To na razie ; *