Rozdział 93 czyli THE END :)

93.

Kiedy wyszliśmy z samolotu przyjechał po nas wielki bus. Spojrzałam ze zdziwieniem na Hazze.

- No co?- zaśmiał się.- Chcesz jechać w taksówce? 

- Moja księżniczka nigdy nie będzie jeździc w taksówce.- odezwał się Zayn.

Wywróciłam oczami i weszłam do wielkiego auta. Za mną wsiadła Eleanor, a za nią chłopcy. Pomieszczenie w środku w ogóle nie wyglądało jak samochód. Do okoła okien były fioletowe kanapy, a na środku stół bilardowy. Wzięłam głęboki wdech i usiadłam na pierwszym lepszym miejscu. Zaraz przy mnie zjawił się Harry. Zayn za to zajął miejsce na przeciwko nas. Podróż spędziliśmy bardzo zabawnie. Jeszcze nigdy nie zachowiłam się tak ze śmiechu, jak wtedy. Razem z Eleanor nie mogłyśmy powstrzymać śmiechu. Zayn i Niall grali w bilarda, a Harry, Louis i Liam byli ich ' cheerleaderkami'. Mulat z blondynem kłócili się dla zabawy, a reszta tańczyła do piosenki " Party Shaker". Nie wiedziałam, że można się tak dziwnie ruszać. Niestety podróż dobiegła końca. Kierowca zatrzymał się przed moim domem. Zaprosiłam wszystkich na ciastka. Harry jedynie wziął moją walizkę i wyszliśmy z auta. 

- Dziwne.. zwykle Lena wygrzewa się na słońcu.- zwróciłam się do Zayn'a i przyśpieszyłam kroku.

Chwilę potem przekroczyłam już próg domu. Zajrzałam do kuchni... nic. Łazienka? nic.. 

- Hmmm.- westchnełam.

Niepewnie weszłam do salonu. Tam ujrzałam na kanapie lekko siwe włosy jakieś mężczyzny, który właśnie wstawał.

- Tata?!- myslałam, że zaraz zemdleję.

Rozłożył ręce i uśmiechnął się od ucha do ucha. Powoli podeszła do niego i ledwo co uniosłam ręce, aby go przytulić. Byłam bardzo zaskoczona. Wtedy wszedł niewiedzący o niczym Harry.

- Tam Ci zostawiłem...- nie dokończył, widząc mojego ojca.

Mężczyzna zmienił wyraz twarzy na surowy. Podeszłam do mojego chłopaka i lekko chwyciłam go za rękę ciągnąc w stronę taty. Trochę się opierał, ale dałam radę. 

- Tato, to Harry. Harry, to mój tata.- przedstawiłam ich sobie.

- Ojciec Kaji.- wyciągnął rękę do Hazzy.

- Chłopak Kaji.- uścisnął mu dłoń.

Tata trochę zdziwiony spojrzał najpierw na mnie, a potem na chłopaka.

- Jak z ..- nie skończył zapytać.

- Kaja ! Harry!- zbiegła szybko ze schodów Lena.

Miała dziwną minę. Patrzyła mi w oczy i dawała jakieś dziwne znaki.

- Naprawde nie wiesz jak mi przykro z powodu Kate. Jak się czuje? Nie musiałaś zostawać aż na noc w szpitalu.- rzuciła mi się na szyję.

- Improwizuj.- szepnęła mi do ucha.

Spojrzałam na Hazze. 

- Ma...- zastanowiłam się na chwilę- wstrząs mózgu i była w śpiączce. Na szczęście już się obudziła.- cały czas się jąkałam. 

Harry zakrył buzie ręką i lekko zachichotał. Sprawnie kopnęłam go kostke. Trochę się uspokoił.

- Tato.- spojrzałam na niego.- Miałeś być za 2 dni?

- Zgadza się, ale Maja za dużo tu narozrabiała. Przepraszam.- nieśmiało się uśmiechnął.

- Już ! - krzyknęła Lena.

Od razu się odwróciłam. Za mną stała El z chłopakami i Majka. Wszyscy byli uśmiechnięci od ucha do ucha.

Trochę się zdziwiłam, przecież nie mam urodzin, ani nic z tych rzeczy...

Wtem Harry póścił moją rękę i włożył ją do kieszeni. Tata doszedł do grupy i zaczął klaskać. Reszta powtórzyła ten ruch za nim. 

- Jest.- powiedział głośno Hazza. 

Wszyscy przestali. Serce zaczęło mi bardziej bić. Po ciele przeszły mi ciarki i chyba mocno się zarumieniłam.

Nagle Harry klęknął. Poaptrzyłam na niego błagając aby wstał. Nic z tego. Chłopak wyciągnął z kieszeni malutki kwadracik. Po chwili niepewnie go otworzył. Serce stanęło mi w gardle. Ujrzałam dwie srebrne obrączki z diamentową połówką serca na każdej. Zrobiło mi się słabo, odruchowo złapałam się za sofę. Na szczęście nikt tego nie zauważył.

- Kochanie, wyjdziesz za mnie?- zapytał Harry najdelikatniejszym głosem, jaki słyszałam.

Spojrzałam na niego ze łzami w oczach. Nie chciałam brać ślubu, ale za bardzo go kochałam. 

- Tak.- usmiechnęłam się.

Wszyscy zaczęli klaskać.Chłopak rzucił się na mnie i zaczął delikatnie całować.

- Kocham Cię- wyszeptał.