Morze w malarstwie polskim

Morze w malarstwie polskim

Feliks Michał Wygrzywalski (ur. 20 listopad 1875 w Przemyślu, zm. 5 września 1944 w Rzeszowie) - polski malarz. Jego syn Feliks Kazimierz Wygrzywalski również był malarzem.

Dzięki stypendium Fundacji im. Malinowskiego studiował w latach 1893-1898 na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a następnie w Academie Julian w Paryżu i we Włoszech. W 1900 r. zamieszkał w Rzymie, gdzie poślubił włoszkę Różę Imassa. W Rzymie zajmował się początkowo kopiowaniem dzieł Caravaggia, Rafaela, Guercina, Velazqueza i Tycjana. Malował też krajobrazy i akty. Dostarczał ilustracje do polskiego tygodnika "Wędrowiec" oraz do czasopism niemieckich i rosyjskich. W 1906 r. wyjechał do  Egiptu, gdzie tworzył wiele obrazów o tematyce orientalnej, zwłąszcza scen haremowych. W 1908 r. powrócił do Lwowa, gdzie otrzymał zlecenie na dekorację ścian lwowskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Zajął się też scenografią teatralną. W czasie I-ej wojny światowej przebywał w Rosji. W Rostowie nad Donem został profesorem rysunku. Do Lwowa powrócił w 1918 r. Uczestniczył w wielu wystawach malarstwa. W 1932 r. odbyła się jego wystawa indywidualna w lwowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Na zlecenie uzdrowiska w Krynicy wykonał cykl 14 obrazów dla sanatorium Lwigród, poświęconych historii tańca. Był twórcą konserwatywnym, nie uległ wpływom kierunków awangardowych końca XIX w. i początku XX w. Posiadał we Lwowie swój Salon Sztuki przy ul. Akademickiej 23 i nosił nazwę "Kunstausstellung", gdzie wystawiał i sprzedawał swe obrazy. Prace innych artystów też były tu sprzedawane, pozostawiane w komisie przez osoby postronne. Ówczesne ciężkie warunki bytu, zmuszały wielu do wyzbywania się nawet dzieł sztuki, aby zdobyć pieniądze na życie.

W lipcu 1944 r. wyjechał ze Lwowa w ucieczce przed Armią Czerwoną. Ewakuował się na zachód pozostawiając cały swój majątek we Lwowie. Podróż odbywał na furmance, z której spadł doznając kontuzji (co w opinii krewnych i znajomych miało być przyczyną jego śmierci). Zatrzymał się w Rzeszowie, mieszkał i malował w kamienicy przy ul. Grunwaldzkiej nr 6. Tam nie przeżył doznanego wylewu krwi do mózgu. Pochowany 7 września 1944 r. na cmentarzu Rzeszów-Pobitno (Dzielnica IX, Rząd 6, Grób 11). Na przełomie lat 1970-1980 na jego grobie (i kilku sąsiednich) wybudowano grobowiec innej rodziny, jego mogiła nie istnieje.