Dedykuje to tobie....:(

Tak myślalam ostatnio nad życiem.Czasem mówie że chce umrzeć że nienawidze życia

lecz tak naprawde jest piękne.Przecież moge chodzić, moge biegać spacerować po parkach skakać

do kałuży w jesienne wieczory , wracac do domu , lub wychodzic gdziekolwiek.Przecież widze

potrafie patrzeć na wszystko dookola.Widze mame, tate i ciebie.Codziennie widze twe piekne oczy, moge sie w nie wpatrywac godiznami.W swoim zyciu widze tak piekne rzeczy jak zachody slońca

lub pelnia ksiezyca.Moge rozróżniać kolory,moge widziec każdy wschod słońca gdy budzi sie nowy dzień

Codzień moge widziec usmiech mojej siostrzyczki lub twoj choc i twoja złość kochanie.slysze kazdy dzwiek.codzien slysze twoj glos, dzwieki muzyki  w ktorej zawarte jest cale moje zycie i bez niej nie moglabym zyc;/.Co maja

powiedziec ludzie przykuci do lozka lub niewidomi ktorzy nie wiedza co to jest swiat i tecza.ci ktorzy nie slysza lub nie mowia.Nie moge powiedziec kocham tak jak ja tobie i nie moga tego uslyszec.nie moga sie cieszyc i smiac sie jak my.nie moga podrozowac chodzic po pustej plazy o zachodzie slonca i tesknic do ukochanej osoby.....Jak maja kochac? Jak mooga normalnie zyc?gdy nie moga sie cieszc drzewami lub cwierkaniem ptakow.nie moga czytac ksiazek lub jezdzic rowerem.Nie moga isc na spacer  a tobie sie nie chce to jest ich marzenie.Ty ogłuszasz sie głośna muzyka  a oni chcieliby na chwile uslszec to co ty.Ty tak rzadko mowisz kocham cie a oni gdyby mogli mowic to mowiliby tylko to.Nie chcesz sluchac jak twoja mama sie ciebie czepia nieraz a oni tak bardzo chcieliby uslyszec chociaz jej glos..;(.Nie docenialam swojego zycia....Nie docenialam osob jakie są wokoloo , chocby paulinka ktora nieraz ranie...choććby ty kochanie ktory ciagle sie zloscisz i krzyczysz , siostra z ktora spedzam ostatni tydzien potem wyjezdza na 5 lat....Nie bedzie widziala jak dorastam z dnia na dzien.....:(:*notka dosc dluga;*ale chyba ciekawa:( docencie to co macie bo macie tak wiele