Troche dawno nie dodawałam tu wpisów, ale to wszystko przez to że trzeba było sie troche ogarnąć

Jest tak troche smutno,

Jedynie to co mnie dziś uszczęśliwiło to było przytulenie w szkole pod szatnią i sklepikiem.

Chciałabym za to bardzo podziękować, dziękuje w imieniu swoim i wszystkich atomów swojego ciała<3.

Czemu osoby na których tak bardzo mi zależy tak szybko odchodzą?

Co ja sie głupio pytam, przecież to już chyba wiem...

Kolejna notka kierowana w jakiejś częsci do Ciebie.

Chciałabym ponownie Cie przeprosić.

Wiem masz ważniejsze sprawy niż pisanie z rozwydrzonym dzieciakiem,

ktorym w tym przypadku jestem ja.

Ale przecież Ty to wiesz, zreszta jak wiekszość czytających to,

choć wątpie by ktoś to czytał,

osób wiedzących że i tak tego nie przeczytasz...

PRZEPRASZAM!

"Siedzę znowu przed kompem smutna muzyka w tle 
czemu jestem jak ColdreX który rozpuszcza się
czemu życie jak we mgle nie widzę cię
nie widzę siebie i ludzi którzy kochają mnie.
To nie jest sen wychodzę na ulice na głowie kaptur
wokół ludzie z pięknem życiem ja swojego nie doceniam
idę w głąb tego miasta dla niego jestem nikim i mówię basta.
Przyśpieszam kroków w końcu zaczynam biec łza płynie po poliku
i przechodzi mnie dreszcz wychodzę na ulice i widzę światła 
pisk opon krzyk kobiet i powieka opadła niema już problemów
i zawistnych ludzi nagle słyszę delikatny głos i ktoś mnie budzi
gdzie ja jestem jak tu bajecznie spokojnie chłopcze 
czeka cię życie wieczne."

I znów sie zaczyna..