bo to było jej niebo,
bo to ona złapała to słońce, jego promienie dotykała palcami,
bo szczęście, szczęście miała w garści,
i wcale nie umykało jej między palcami.
malowałyśmy kredkami,
swój świat,
mały świat,
wtedy na molo,
pamiętasz?
nie musisz, wystarczy, że ja pamiętam (pamiętam więcej, niż Ci się wydaje).
i dziękuję, że byłaś,
i bądź dobrze?
bo dzięki Tobie,
tak naprawdę w pewnym momencie zrozumiałam na czym to wszysko polega.
dziękuję, za każde Twoje słowo, za każdy Twój gest, za wszystko i za nic, za wszystkie te dni...
moja a. ;*