52, 51, 50, [49], 48, ...43 kg. 

Pragnienie, dążenie = spełnienie?

"...człowiek może się posunąć o wiele dalej, by uniknąć tego, czego się boi, niżby zyskać to, czego pragnie."

Czy jeżeli czegoś pragniemy, to zawsze to osiągniemy?
Czy samo pragnienie wystarczy?


Co o tym myślicie?


Moim skromnym zdaniem dobre chęci , pozytywne nastawienie, dają nam dużo, ale przecież nie załatwią wszystkiego.
Potrzebna też jest wiara, determinacja i uparte dążenie do celu.
Żeby coś osiągnąć , mieć,  trzeba się napracować , ruszyć z miejsca, nic nie przychodzi samo.
Leżenie i czekanie na cud, mimo nawet największych chęci, nic nie da.
Świetny jest do tego własnie przykład utraty wagi.

Ale zastanawiała się któraś z was co nam mówi uczucie pragnienia?
Bo przecież to jedna z najbardziej podstawowych potrzeb biologicznych organizmu, czy wiadomo jak tę potrzebę zaspokoić?
Czy kiedykolwiek zastanowiłyście  się tak, jak bardzo potrzebna
jest motywacja i skąd bierze ona swe źrodło ?



Nie traktujmy własnych pragnien jak coś niemożliwego, nie zastępujmy ich czyms na tzw. ''otarcie łez''
czymś co nie ma dla nas aż takiego znaczenia.


Do boju dziewczyny !