Czujesz?...
To już nie to samo...
Nie patrzysz już tak, no może czasami
Za rzadko
Codzienność i to co przynosi... zmusza mnie
do poukładania życia,
nie chcę!
Bo za każdym razem gdy je układam
rzeczywistość pokazuję ,że to wszystko już się rozmyło.
Uciekasz, błądzisz i grasz, udajesz ,że jest w porządku
A nie jest!
Ja wiem, czuje, mam zmysł obserwacji...
ja tez gram!
Tylko po co to nam?
Zadne z nas nie chce odpuścić,
Każde egoistycznie myśli o drugim, przy okazji samego siebie raniąc
Paradoks?
Jakże nudne byłoby nasze życie bez paradoksów, zaprzeczeń i wyidealizowanych pragnień...
Ż. J.