.

A harcerzom tylko jedno w głowie. :D To są plecy ok. 10-letniego chłopaczka z jakiegoś patrolu, którego wybrali jako ofiarę "tatuażu". Do tej pory ciekawi mnie co powiedzieli jego rodzice jak zobaczyli to arcydzielo jak ten wrócił z szantowiska dwa lata temu. 

Boli mnie głowa i nie mogę spać. Wróciłam do domu o ok. 2:00 w nocy z hufca. Miałam dzisiaj też tam być ale zrezygnowalam. To chyba już nie dla mnie. Chociaż nie moge powiedzieć że było tragicznie, bo przynajmniej spotkałam ludzi z którymi miło sie spędzilo czas.

Ale to już nei ten sam czar co kiedys...

Przeraża mnie, że ten czas biegnie w zastraszającym tempie i przy tym jak wszystko się tak radykalnie zmienia. Nie zdążyłam się tym nacieszyć a już to po prostu zanika, zmienia się.

Wątpię coraz bardziej w ludzi i we wszystko inne. Chyba faktycznie czas zacząć nowe życie. Z czystą kartą. Daleko stąd. Inni tak zrobili i ja chyba też muszę.

 Aaaach! Jak tu zawiało pesymizmem. Ale chyba musiałam to z siebie wyrzucic. Nie chce mi się więcej pisać, bo też nie wiem specjalnie o czym. Nie mam siły na marudzenie i zamęczanie innych swoją osobą.
Potrzeba mi porządnego katharsis, a lektura Wampira Lestata bardzo mi w tym pomoże.

Trzymajcie się. Ahoj.

PS. Niech ktoś będzie taki dobry i poszuka wiosny. Z góry wielkie dzięki!