;3

Cześć kotecku ;3 tu znowu ja ^^ jakoś lubię sb ostatnio tutaj u cb popisać ;D mam nadzieję że ci to nie przeszkadza ;p.

I wśród tych ludzi mi blis­kich nie umiem ni­komu po­wie­dzieć co jest nap­rawdę z moim ser­cem wiem ze wte­dy oso­by blis­kie ro­biły by wszys­tko abym mog­l przeżyć naj­piękniej­sze chwi­le przez te kil­ka lat które zos­tały jeszcze mi na tym świecie.Chce żyć tym co jest te­raz. I przeżyć to wszys­tko jak in­ni. W sza­rej rzeczy­wis­tości przez chwi­le nie stając oko w oko z śmier­cią.

Uczę się żyć z własną sa­mot­nością, uczę się chodzić włas­ny­mi ścieżka­mi... Sta­je się twar­dy jak skała... Trud­no jest pat­rzeć na wszys­tko i widzieć przyszłość otu­loną marze­niami, kiedy wszys­tko jest prze­ciw­ko To­bie... Całe życie prze­de mną tak może i rac­ja, że prze­de mną; to co za mną nie chce pa­miętać... to co prze­de mną niech zos­ta­nie nieod­gadnioną ta­jem­nicą... Nie chce być ta­ki jak jes­tem te­raz(w połowie xD), pełny gniewu do siebie sa­mego, pełny gniewu do in­nych... Nie jes­tem jak in­ni, bez­tros­ko żyjący, bez­tros­ko spoglądający w przyszłość... Nie nadążam za dniem dzi­siej­szym a co do­piero myśleć o tym co nastąpi... Przez ten rok nau­czyłem się, że nie na­leży wie­rzyć dniu jut­rzej­sze­mu... nig­dy nie wiado­mo co się wy­darzy, dzi­siaj możemy być uśmie­chnięci by jut­ro stanąć przed lus­trem ze łza­mi w oczach opłakując ... Stałem się cieniem siebie sa­mego...

W każdym z nas znaj­du­je się cza­ra wy­pełniająca się złością, z cza­sem zaczy­na się ona prze­lewać, sta­jemy się wte­dy lek­ko po­dener­wo­wani i źli. Tyl­ko ty możesz wy­lać za­war­tość tej cza­ry aby znów była pus­ta. Lecz pa­miętaj, nie wy­lewaj tej złości na oso­by ci blis­kie bo nig­dy mogą ci te­go nie wybaczyć. 

W naj­cięższych mi­nutach mo­jego życia, kiedy śmierć będzie bar­dzo blis­ko chciałbym mieć przy so­bie ukochaną osobę.  

Nwm ile razy jeszcze to zrobię ale chce Tobie znowu podziękować <3 za to co było,jest i będzie 

Thank you that you are|Grazie che siete|Dziękuję że jesteś <3 <3 <3 <3