Zostało 29 dni, 8 godzin i 30 minut do wylotu na Maltę.

Ciężko będzie. Na chwilę obecną, po miesiącu wychodzenia praktycznie co wieczór

i 9 dniach zapierdalania o kulach wolałabym całą bandą zwyczajnie, jak ludzie,

zebrać sie i pojechać gdzieś nad wodę.

Spirala zajebistości. Chciałam wymienić wszystko, czego będzie mi brakować,

ale notka jest za krótka, więc może kiedyś, gdy wydłużą dopuszczalną ilość znaków.

po prostu, wszyscy jesteście zajebiści. I jestem przedumna z waszej zajebistości.
Jestem dumna ze słodkich słówek i minek Klaudii, które na swój sposób uwielbiam,
Jestem dumna z tego, że Asia jest pseudoemo, tylko o tym nie wie,
jestem dumna z tego, że Aga jest najcudowniejszym murzynem na świecie i nic na to nie poradzi,
Jestem dumna z tego, że Kamila ma trampolinę na którą prawdopodobnie długo nie pozwoli mi wejść,
I jestem dumna z tego, że siostrze Klaudii podoba się Bartek.

Bo to jest zajebiste, że o każdym mozna z marszu powiedzieć coś, czego nie możnaby powiedzieć o nikim innym.

A najbardziej zajebiste jest samo słowo - zajebiście. Oto słowo XXI wieku.

...Ale na razie, mnie to nie dotyczy. Znaczy, dotyczy mnie. Jestem tego tak samo świadoma

jak wtedy, gdy miałam grypę i gdy jedną ręką próbowałam sobie wycisnąć pryszcza a drugą

głaskałam kota. Znaczy, próbowałam go głaskać.
Lubię koty. Są niezależne, dominujące i uważają się za lepszych od ludzi.
I słusznie.
Lubiłam z nimi wychodzić, brać je na kolana i obserwować jak władczo spoglądają na mnie

prężąc się pod powolnym, ciepłym dotykiem. Lubiłam uspokajać oddech w rytm ich mruczenia.
Lubiłam czesać je i podziwiać ich czystość. Byłam takim kotem. Byłam lepsza.
Byłam. I nagle wszystko spadło, trzasnęło i zginęło we mgle, na jakimś ciemnym polu,

na którym nigdy nie biegałam. I boję się tam biegać.
Lubiłam być kotem.

M.Nadie/ Cofeina