#43

wylądowałam w dziwnym miejscu , które mnie przeraża. uznali mnie za wariatkę i zamknęli w jakimś psychiatryku. nikt nie uwierzył mi w to ,że mój ojciec jest wszystkiemu winny. podczas rozmowy z psychologiem nie odezwałam się ani razu i nadal nie mam zamiaru tego robić. nie chce mi się już żyć , nie mogę do siebie patrzeć. do tego wylądowałam w pokoju z jakąś dziwną dziewczyną , która ciągle się na mnie patrzy. gdyby nie ludzie , którzy ciągle nas pilnują zrobiłabym to i po prostu odebrałabym sobie życie. będę wciąż szukała sposobu aby to zrobić i mam zamiar odkładać jakoś tabletki , które ciągle mi podają . tylko jak to zrobić , bo sprawdzają buzie..

moi rodzice jeszcze ani razu nie zadzwonili , tak jak siostra. Johan pewnie nie wie co się stało. może kiedy nie będzie mnie widywał po prostu o mnie zapomni. marze o tym , aby był szczęśliwy. jestem w stanie oddać wszystko , aby tak nie cierpiał. wiem jedno kocham go , ale jak brata o którego muszę się troszczyć. nie wiem jak to wszystko się teraz ułoży.

życie Kelsey - klik