Zapalnik

Dzisiaj znowu powiadomienie. Urodziny mamy Zofii. Nawet nie znam kobiety, ale zapisałem sobie, kiedy gdzieś wyszło podczas rozmowy, że jej mama ma urodziny. W planach była próba zaimponowania przyszłej teściowej.

Heh. Skasowane. O dziwo łatwo idzie mi odstawienie wszystkiego. Widać ostatnie zabiegi pomogły. Myślałem, że kurtyna upojenia baczkiem po podniesieniu ukarze pobojowisko, ale jest tam niesamowity porządek. Czułem się nawet tak dobrze, że chciałem zaraz zarazić jakąś młodzież.

Niestety. Ostatnio coraz częściej przytaczam Matrix. Niektórzy tak bardzo są uzależnieni od systemu, że są w stanie oddać życie w jego obronie. Mimo, że jest to tylko więzienie. Co ciekawe obrona ta odbywa się z krzykiem na ustach - otwórz oczy! :)

Tylko to nie moje oczy są zamknięte.

Później takie sytuacje -

zrobiłeś?

-TAK.

To pokaz.

-NIE ZROBIŁEM.

Ech i się trochę zawiodłem. Czasami mam wielkie oczekiwania, ponieważ chciałbym trzymać tych ludzi przy sobie, ale sam wielokrotnie zawodziłem innych i dobrze wiem, jak się kończą takie znajomości.

Za stary na to jestem i zbyt przyzwyczajony do samotności, żeby się przejmować.

W życiu jest zachowana zawsze jakaś równowaga. Strata z jednej strony przynosi korzyści z drugiej.

Tak to już jest z tą nauką. Jest kosztowna zazwyczaj nieproporcjonalnie do lekcji :)

Ja wyjątkowo mam się dobrze. Nie piję, nie palę, znowu odstawiłem masturbację i nawet elektronicznego papierosa.

Dzisiaj obudziłem się o 2 w nocy i właściwie zafiksowałem się w myśleniu o kosztach ostatnich lekcji i chciałbym je zminimalizować. Głupio tak po prostu odpuścić. Wręcz się nawet rozgniewałem. To były moje marzenia i bede walczył o swoje. Pokręciłem się trochę i w ostateczności zająłem się oglądaniem seriali.

Oczywiście najbardziej wkurzyła mnie wizja zmiany planów wakacyjnych.

Wszystko miało być inaczej, chociaż już na wstępie czułem, że nie da rady tego zorganizować.

Nie da się planować tak daleko z ludźmi, którzy wierzą w bajki.

Wrócę znowu do Matrixa, bo właściwie wszystko chciałem pociągnąć dłużej, ale to byłem sobie łóżko przebrać, a to iść pomiary zrobić ogrodu pod jakieś kwiaty.

Ta niewola, świat postawiony przed waszymi oczami, żeby ukryć prawdę jest wciągający, ponieważ oferuje coś, co nigdy się nie spełni. Rozumiem skąd bierze się ta naiwność i siła w podążaniu.

Strach i lenistwo :) życie w Matrixie jest tak samo trudne, jak każde inne życie, ponieważ żyjemy w tym samym świecie, ale świadomość jego przeżywania jest zupełnie inna. Ja tak się szarpie niczym Morfeusz, żeby wyciągnąć ludzi na sile z tej iluzji, ale nie wszyscy są gotowi. Niektórzy nigdy nie będą.

Stąd też zmieniam strategie. Nie będę za wami latał. Jak chcecie popełnić wewnętrzne samobójstwo, to sobie róbcie co tam chcecie. Zauważyłem, że mnie więcej kosztuje próba ratowania, niż jest to w ogóle warte, bo Wy jeszcze się rzucacie i nie chcę, żeby ktoś mnie pociągnął przypadkiem ze sobą.

A ja nigdy nie byłem tak wysoko. Nigdy nie miałem takiej siły i nie pozwolę nikomu tego spierdolić.

Zresztą... to ja jestem tutaj u siebie. Znam ten świat lepiej, niż Wy kiedykolwiek poznacie własną dupę.

I nie mam zamiaru siedzieć w waszych małych gównianych łódeczkach i swoim kosztem pomagać Wam wiosłować, kiedy ja jestem sobie okrętem, kapitanem i wiatrem. I to nie jakąś poranną letnia bryzą.

Koniec tego dobrego.

Idę spać robaczki.

Nic mądrego wam nie powiem. Jesteście przecież najmądrzejsi.