...

Ciężko jest.. Znaczy, może nie tyle ciężko co chujowo. Tak, tak myślę właśnie. Wiem, że to był durny pomysł, założyć fotobloga których jest tysiące, użalac się nad sobą i wypisywać jak to się ciężko w życiu nie ma. No ale co poradzić jestem tylko człowiekiem i uległam tej prostej formie wyrażania swojego żalu , frustracji i innych negatywnych pierdół, które gdzieś tam się w środku dobijają i nie dają spokoju.

Mam dość.

Dość dość bycia zawsze nastawioną pozytywnie do życia.

Dość poprawiania wszystkim chumoru, sama czując się załamana.

Dość pierdolonego obozu w domu.

Dość ciągłych wyrzutów sumienia za każdym razem kiedy próbuję mieć jakieś prawa.

Dość ustępowania.

Dośc bagatelizowania swoich problemów.

Dość deficytu pieniędzy (!)

Dość, (no Kurde od razu lepiej xd) po prostu wszystkich sytuacji do których zmusiły mnie niektóre wydarzenia.

Najgorsze jest to, że człowiek uświadamia sobie, że stara się być dla innych zawsze (i zawsze będzie bo nie jest chu*em), a mimo wszystko nikt jakoś nie kwapi się, żeby zainteresować się, wspomóc, wesprzeć po prostu być.  Hahaha serio działa, jakaś durna  psycho-sztuczka, a od razu włącza się zajawka na dobry humor także, POLECAM.

Hahaha no dobra poczułam się już trochę i jak Gimbaza (gorzkie żale) i jak hipster (mainstreamowe podejście), więc nie pozostaje mi nic innego jak poczuć w sobie duszę artysty i jebnąc jakiś odjechany, nieznany obraz (wiem, wiem podchodzi pod hipstera)

Dzięki, do zobaczenia jutro.