Here in Wonderland ! 

Wracam...

Czasem warto poczekać by napisać coś, cokolwiek o nawet najmniejszej wartości.

Chodź wiem, że moje powroty zawsze są tak samo argumentowane, moją naiwnością i próba milczenia wewnętrznego.

Wracam zawsze wtedy kiedy brakuje mi sił, by z czymś walczyć.

Kłamstwo w twoich oczach, pierwsze słowa jakie ode mnie usłyszałeś, chciałam Cie przeprsoić.....

za co?

za szczerość?

Ten profil jest dlaeko odesłany w przestrzeń, nigdy do niego nie trafi...

Więc nie będę musiała sobie radzić z trudnymi rozmowami.

Straciłam nastrój na rozmowę.

Po pół roku wróciłam...

by powiedź samej sobie, że pół roku byłam szczęśliwa lub zajęta,

a teraz tracę siebie i bliskich.

Prócz pisania nie mam już chyba nic, nawet szczerości i uśmiechów.