Moje Słoneczko... :***

Czemu to wszystko musi być takie trudne? Czemu bez przerwy rzucają nam kłody pod nogi?

A niech rzucają !!!!!!!!!! Od dzisiaj będę drwalem !!! Wściekłam się. Tak jak już mówiłam... nie pozwolę na to, by ktoś zniszczył, to,co budowaliśmy przez te miesiące i dni. I niech utrudniają dalej... przekonają się jeszcze bardziej, że to, co jest, JEST PRAWDZIWE !!!! U mnie to już tak jest, że im więcej przeszkód, tym szbyciej je pokonuję, im więcej problemów, tym szybciej je rozwiązuję. Im więcej chcą zniszczyć, tym ja więcej odbuduję.

Ale...

Boję się, wiesz? Oboje opadamy powoli z sił. Najbardziej boję się tego, że powiesz mi "po co mi to?", "po co mi Ty razem z tymi problemami?". Boję się tego strasznie. Że mimo moich starań, tego wysiłku, tych nieprzespanych już tylu nocy, potem usłyszę, że nie warto było, że już nie chcesz. Jednak wierzę z całej siły w to, że będzie dobrze. Ułoży się, prawda? Powiedz, że tak. Powiedz jeszcze raz, że i Ty nie pozwolisz, aby się zepsuło.

To pomaga, uwierz mi.

Pomaga. Jeżeli druga osoba chociaż tyle może dla Ciebie zrobić, chociaż powiedzieć, że nie pozwoli. Powiedzieć,że się uda, że będzie dobrze.

Z każdym porankiem szukam natchnienia do walki i z każdym porankiem je znajduję.

NIE POZWOLĘ, ŻEBY BYŁO INACZEJ !!! NIE UDA SIĘ IM TEGO ZEPSUĆ !!! NIE UDA !!! 

I zaświeci w Naszym życiu takie słoneczko, takie piękne, jak ten kwiat.