ha

moje dzieciństwo było piękne i piękniejsze być nie mogło <3

czasami przed zaśnięciem wracam tam.

przypominam sobie ten zapach.

i pęd, i śmiech...

czy nie robię się zbyt sentymentalna troszkę za szybko?

a przy zdjęciach natkniesz się na różne twarze, pamiętaj.

trzeba być przygotowanym na niespodziewany ból.

w życiu jest najdziwniejsze chyba to, że się kończy.

i niezapomniany dzień, kiedy tyle płaczu dookoła, sama czerń i ten ścisk w gardle.

takie same twarze, nie wiem kto jest kim.

miłe rozmowy, okoliczności tragiczne, tragiczne.

tragedia.

płynne i gładkie przejście do kontrastujących uczuć.

bo czasami moje myśli krążą wokół jednego, czasami często nawet.

wpływ na samopoczucie, wpływ na muzykę, myśli moje.

i to, że chcę się budzić rano i chcę żeby czas leciał.

zatracanie się w  marzeniach, których być nie powinno.

fantastyczne przeskakiwanie przepaści.

nadinterpretowanie, tworzenie własnych historii, takich jakie chciałabym żeby były.

chciałabym?

tylko fantazje są dozwolone.

marzeniami tego nie nazwę,

marzenia są niebezpieczne.

a sny...

sny!

sny potrafią nieźle namieszać.

mieszanka szczęścia z zagubieniem i wyrzutami sumienia.

i od tamtej pory szaleństwo.

bo tylko o tym mówić chcę po kryjomu...

połowa.

wyszedł mi trochę za długi przedział... <18;29>

nie potrafię go skrócić.

mam skreślić to zadanie?

(moje wnętrzności protestują)

skupiam się na tym, na czym powinnam.

rozproszona trochę, czasem może troszkę sztuczna, ale tylko troszkę.

bo kilka sekund mija i ja nie chcę już niczego innego, jestem pewna.

czuję tą rewelację,

po czterech linijkach wypadałoby jeszcze coś napisać.

coś słodkiego, coś o nadziei i płatkach róż.

zaraz będą trzy miesiące, a trzy miesiące mi się źle kojarzą.

skreślam ostatnie pół zdania.

przecież jest kolorowo...

a to mój ostatni wpis jako małej, niepełnoletniej Agatki, zaraz będę panią, taaak.

poważna i dorosła, opanowana, poukładana i stonowana.

na bank!

cdn