Przy Tobie miałam nadzieję się odnaleźć, a tymczasem przy Tobie się zgubiłam.

I próbowałam  się  szukać  gdzieś na  spacerach po mieście, w kieliszkach  drogich alkoholi i wyłapanych  na promocji   piwach, 

w białych  pościelach  hotelowych pokoi, w których przypieczętowałam  swoją śmierć,  i w wierszach, między słowami, między

sinymi śladami na skórze i w oparach tytoniowego dymu. Próbowałam się znaleźć w nowych miejscach, do których zabierali mnie

chłopcy, paląc papierosy w opuszczonych budynkach czy na krawędziach dachów kamienic, na wernisażach sztuki współczesnej i 

w  ściskanych  raz po raz dłoniach mężczyzn, w filmach wyświetlanych na ścianie mieszkania   obfitego w sztukę,   gdzie czarny kot

haczył mi pończochy, w półmroku lampki z lat dziewięćdziesiątych przy dźwiękach poezji śpiewanej, w klubach z muzyką rockową

i na imprezach w obcych mieszkaniach. Próbowałam szukać się w ludziach, w ludziach mając nadzieję znaleźć część siebie, wskazówkę,

drogowskaz do samej siebie, i w ludziach szukałam wartości które nie wyhodowały się we mnie naturalnie.

I jeszcze chciałam zająć czymś sobie głowę, żeby tylko nie myśleć tyle o Tobie, żeby trochę od Ciebie uciec, bo ze wszystkich

rzeczy które mnie bolały, to zawsze Ty bolałeś mnie najbardziej.